Wododłowie - (HYDROCEPHALLUS) Zaburzenia rozwoju » Inne » Wododłowie - (HYDROCEPHALLUS) Problem wodogłowia znany jest medycynie już od czasów starożytnych. Pierwszym lekarzem, który próbował leczyć wodogłowie przez odbarczanie komór mózgu był Hipokrates. Do połowy XX wieku była to choroba nieuleczalna, która doprowadzała chorego do śmierci lub ciężkiego kalectwa. Dopiero skonstruowanie i zastosowanie w latach pięćdziesiątych XX wieku pierwszych układów zastawkowych stało się przełomem w leczeniu tego schorzenia. Od tej pory, dzięki niewielkiemu urządzeniu mechanicznemu (potocznie nazywanemu zastawką), wodogłowie przestało być chorobą śmiertelną, a chorzy zyskali wspaniałą szansę powrotu do normalnego życia. Wodogłowie bywa popularnie nazywane „woda w głowie”, chociaż nie jest to właściwe określenie. Wodny płyn, znany jako płyn mózgowo-rdzeniowy, jest bez przerwy produkowany wewnątrz czterech komór mózgowych. Płyn mózgowo-rdzeniowy normalnie spływa przez wąski kanał z jednej komory do następnej, a następnie wypływa z mózgu wzdłuż rdzenia kręgowego. Płyn mózgowo-rdzeniowy jest asymilowany przez krwiobieg. Jego ilość i ciśnienie utrzymywane są w dość wąskiej granicy. W wypadku, gdy kanał, wzdłuż którego spływa płyn jest zablokowany w którymkolwiek miejscu, płyn mózgowo-rdzeniowy akumuluje się wewnątrz komór mózgowych, powodując ich spuchniecie i nacisk na otaczające tkanki. Głowa małego dziecka czy niemowlęcia powiększa się. W wypadku starszych dzieci lub osób dorosłych, rozmiar głowy nie może się powiększyć, ponieważ kości czaszki są całkowicie zrośnięte. Wodogłowie - stan patologiczny, w którym zaburzenie równowagi pomiędzy wytwarzaniem i wchłanianiem płynu mózgowo-rdzeniowego doprowadza do poszerzenia wewnątrzczaszkowych przestrzeni płynowych, przede wszystkim układu komorowego mózgu. Wodogłowie może występować jako wyizolowana patologia mózgu lub jako jeden z objawów w różnych chorobach ośrodkowego układu nerwowego. Praktycznie w każdym przypadku, niezależnie od przyczyny, wieku dziecka i stopnia zaawansowania objawów jest przewlekłą chorobą ośrodkowego układu nerwowego. Schorzenie może pojawić się w każdym wieku, najczęściej jednak dotyka ono dzieci, zwłaszcza noworodków i niemowląt w pierwszym roku życia. Dokładna częstość występowania tej choroby nie jest znana. Ocenia się jednak, że wodogłowie występuje u ok. 0,9-1,5 przypadków na 1000 nowonarodzonych dzieci. Częstość występowania wrodzonego wodogłowia u noworodków z rozszczepami kręgosłupa jest oceniana na 0,32-0,52, a według innych źródeł na 1,3-2,9 przypadków na 1000 porodów. Według podziału klinicznego wyróżnia się: wodogłowie wrodzone - występuje u dzieci do 3 z niektórymi wadami wrodzonymi ośrodkowego układu nerwowego. Dziecko rodzi się z dużą główką lub jej obwód wzrasta w czasie pierwszych 3 miesięcy życia. Bardzo rzadko, ale zdarza się, ze wodogłowie jest spowodowane zmianami genetycznymi - czyli jest dziedziczne. wodogłowie pokrwotoczne - spwodowane zaburzeniem wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego, będącym następstwem krwawienia do układu komoroweg mózgu lub przestrzeni podpajeczynówkowej; wodogłowie pozapalne - jest następstwem przebytego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych najczęściej o podłożu bakteryjnym; wodogłowie towarzyszące nowotworom mózgu - obserwuje się w guzach położonych w obrębie lub w bliskim sąsiedztwie układu komorowego; wodogłowie starcze - występuje u ludzi starszych, a niekiedy także i u młodych - brak jakiegokolwiek czynnika, występuje tylko zanik starczy tkanki mózgowej, zaś u ludzi młodych - zespół Hakima, choroba Pika - gromadzenie sfingomieliny, przedwczesne starzenie się. Jest wiele przyczyn wodogłowia. Na przykład schorzenie Dandy-Walker, w którym tworzą się cysty wypełnione płynem w systemie płynu mózgowo-rdzeniowego. W tych wypadkach, wodogłowie jest spowodowane naciskiem cysty na otaczającą ją tkankę. Dzieci, które rodzą się przedwcześnie, mają większą szansę na rozwiniecie wodogłowia. Wcześniaki są dużo bardziej wrażliwe, ponieważ ich ciało nie jest w pełni rozwinięte a rozwój mózgu jest bardzo aktywny. Obszar, który jest tuż pod wyściółką komór mózgowych jest szczególnie ważny ze względu na jego dużą aktywność, ten obszar jest bardzo mocno ukrwiony. Naczynia krwionośne są bardzo delikatne i łatwo mogą pęknąć, gdy dziecko cierpi na skoki w ciśnieniu krwi albo ilości płynów w systemie. W wypadku takich komplikacji, dziecko może dostać krwotoku. W niektórych wypadkach, zakrzepnięta krew przebija ścianę naczynia krwionośnego, a jeżeli skrzep zablokuje przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego, dojdzie do rozwoju wodogłowia u niemowlęcia. Blokada może być czasowa lub stała. Większość dzieci rodzących się z rozszczepem kręgosłupa, rodzi się też z wodogłowiem. Oprócz uszkodzenia rdzenia kręgowego, mogą też występować nieprawidłowości w strukturze fizycznej części mózgu, które rozwijają się przed urodzeniem. Płyn mózgowo-rdzeniowy nie spływa prawidłowo. Ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego powoduje nacisk na mózg dodatkowo pogłębiając problemy. Mechanizmy powstawania wodogłowia Wodogłowie powstaje wtedy, gdy zostaje zachwiana równowaga pomiędzy produkcją, przypływem i wchłanianiem płynu mózgowo-rdzeniowego. Wodogłowie wewnętrzne - to objaw choroby polegający na tym, że w układzie komorowym o przestrzeniach podpajęczynówkowych gromadzi się więcej płynu mózgowo-rdzeniowego (m-r) niż normalnie. Skład płynu mózgowo-rdzeniowego: 6 kom. w 1 ml (leukocyty, limfocyty) współczynnik białkowy płynu m-r (globuliny/albuminy = 0,1/0,45) w płynie m-r od 50-80% cukru w krwi Produkcja płynu odbywa się w splocie naczyniówkowym komór. Płyn z komór bocznych przepływa do komory III dalej przez wodociąg mózgu do komory IV, gdzie miesza się z płynem wytwarzanym przez splot naczyniówkowy komory IV, dalej do zbiornika móżdżkowo-rdzeniowego jamy podpajęczynówkowej rdzenia kręgowego, móżdżku i mózgu. Drogi odpływu: reabsorbcja zwrotna do układu żylnego przez ziarnistości pajęczynówki (ziarnistości Pacciniego). Najwięcej ziarnistości pajęczynówki wpukla się do części środkowej zatoki strzałkowej górnej. Norma: u noworodków: 50ml u dorosłych: 130 ml HYPERSECRETNUS - nadmierna produkcja (hypersekrecja) - to najrzadsza przyczyna wodogłowia. Występuje u noworodków w wyniku zastoju płynów m-r, istnienia procesów zapalnych wyściółki i splotu naczyniówkowego (gdy występuje zapalenie ropne, ropogłowie), lub nowotwory (zwłaszcza brodawczak splotu). OCLUSIVUS - utrudniony odpływ - okluzja. zrosty w następstwie wylewów krwawych urazy okołoporodowe urazy - krwiak wady wrodzone: zespół Arnolda Chiariego - wada rozwojowa, dochodzi do zrostu pomiędzy I kręgiem a czaszką (podstawą mózgu). Spłycenie czaszki i przemieszczenie pnia mózgu w kierunku otworu potylicznego. Towarzyszy temu spina bifida; Parencephalia - miejscowe uszkodzenie mózgu prowadzące do rozpadu tkanki mózgowej i wytworzenia się jamy łączącej się z układem komorowym - ograniczonej na powierzchni zew. mózgu oponą miękką; zmiany zapalne swoiste (kiła, gruźlica toksoplazmoza); zmiany zapalne nieswoiste, a szczególnie ich zejście ze zrostami; procesy zapalne ziarnistości Pacciniego; nowotwory - blokada i nadprodukcja (brodawczak splotu, wyściółczak, rdzeniak); guzy wewnątrzkomorowe; zmiany uciskające z zewnątrz. ARESORETINUS - niewłaściwe wchłanianie do zatoki strzałkowej górnej: zapalenia i zarośnięcia ziarnistości pajęczynówki (Pacciniego) zarośnięcia przestrzeni podpajęczynówkowej zakrzepica lub inne zmiany w zatoce strzałkowej górnej Skutki wodogłowia: powiększenie czaszki u noworodków (utrudniony poród) ucisk i zanik tkanki nerwowej u dorosłych Leczenie Jedynym sposobem leczenia dzieci z wodogłowiem jest leczenie operacyjne (ok. 65% przypadków).W Polsce wykonuje się ponad 2 500 operacji zastawkowych rocznie. U przeważającej większości pacjentów zabieg operacyjny polega na założeniu specjalnie skonstruowanego urządzenia mechanicznego nazywanego układem zastawkowym lub potocznie zastawką. Trzeba pamiętać, że wszczepienie zastawki nie likwiduje przyczyny wodogłowia, lecz jedynie neutralizuje objawy choroby, zwłaszcza objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego. Od sprawnego działania zastawki zależy życie dziecka i szansa na postępy w jego rozwoju. Zastawka - to urządzenie mechaniczne składające się z trzech podstawowych elementów: drenu komorowego, mechanizmu zastawkowego oraz drenu obwodowego. Drenaż umożliwia odprowadzenie nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego z układu komór mózgu sztuczną drogą do miejsca, gdzie się naturalnie wchłania. Najczęściej stosowany jest drenaż komorowo-otrzewnowy. Metoda ta polega na implantacji drenu do komory bocznej mózgu po wywierceniu minimalnego otworu w kościach czaszki, prowadzi się go następnie pod skórą do jamy brzusznej. Mechanizm zastawkowy uniemożliwia cofanie się płynu mózgowo-rdzeniowego do układu komorowego mózgu. Urządzenie jest kompletnie zamknięte wewnątrz ciała. Płyn, który spływa do jamy brzusznej, asymiluje się do krwiobiegu. W niektórych wypadkach, zastawka kończy się w zewnętrznej wyściółce płuc (połączenie komorowo-opłucne). W większości przypadków, zastawki zakłada się na całe życie, chociaż poprawki i przebudowy mogą być czasem konieczne. Komplikacje są na ogół wywołane blokadą albo infekcją, a czasami mechanicznym uszkodzeniem. Rurka czy cewnik mogą się stać za krótkie ze wzrostem dziecka - konieczna jest wówczas operacja korygująca. Dzieci obciążone wodogłowiem wymagają systematycznych ćwiczeń usprawniających i rehabilitacji. Podstawowym zadaniem opieki pooperacyjnej jest pielęgnacja głowy i miejsc pooperacyjnych. U niemowląt i małych dzieci ma to szczególne znaczenie. Powiększona lub bardzo duża głowa ze względu na większy ciężar sprawia dziecku trudności w poruszaniu nią oraz w zmianie pozycji ciała. Przekładanie głowy, układanie jej na odpowiednim miękkim podłożu zapobiega powstawaniu odleżyn skóry i miejscowych stanów zapalnych. Następną niezbędną czynnością pielęgnacyjną jest natłuszczanie blizn pooperacyjnych i obserwacja skóry w miejscach przebiegu zastawki. Kolejnym elementem opieki jest ocena zachowania dziecka w celu regularnie prowadzonej oceny funkcjonowania układu zastawkowego. Rodzicom objaśnia się też indywidualnie jak można orientacyjnie sprawdzić prawidłowość działania układu zastawkowego, tj. po czym mogą poznać, że układ zastawkowy jest niesprawny. Dzieci starsze skarżą się na bóle głowy, wystąpić mogą nudności i wymioty. Rodzice obserwują zmianę zachowania dziecka, senność, utratę apetytu, mogą wystąpić napady padaczkowe oraz zaburzenia świadomości włącznie z jej całkowitą utratą. Niekiedy dzieci skarżą się na zaburzenia widzenia, mają problemy z utrzymaniem równowagi. U małych dzieci, które nie potrafią zasygnalizować dolegliwości bólowych, obserwuje się niepokój i drażliwość oraz senność. Niechętnie przyjmują pokarmy, pojawiają się ulewania po posiłkach oraz wymioty. Obwód głowy może ulec powiększeniu na skutek rozejścia się szwów czaszkowych. Ciemię jest napięte i uwypuklone powyżej poziomu kości czaszki. Infekcja układu zastawkowego nie musi powodować jego mechanicznej niesprawności i wywoływać objawów wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. U chorych z zakażeniem zastawki na pierwszy plan wysuwa się gorączka, niekiedy bardzo wysoka. Na skórze wzdłuż przebiegu mechanizmu zastawki i drenu obwodowego pojawia się zaczerwienienie i obrzęk. Niekiedy obserwuje się wyciek spod skóry na zewnątrz płynu lub ropnej wydzieliny. W razie stwierdzenia niesprawności mechanicznej lub infekcji układu zastawkowego należy niezwłocznie zgłosić się z dzieckiem do lekarza. Dziecko z wodogłowiem, u którego układ zastawkowy funkcjonuje sprawnie ma szansę rozwijać się prawidłowo zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. W razie pojawienia się niepokojących objawów w przebiegu rozwoju dziecka z wodogłowiem, konieczna jest rehabilitacja i stymulacja rozwoju. Z tego powodu w pierwszych latach życia konieczna jest systematyczna opieka psychologiczna. Dzieci z wodogłowiem charakteryzuję się najczęściej: obniżoną sprawnością manualną ogólną „niezgrabnością ruchową” zaburzeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej zaburzeniami praksji zaburzeniami spostrzegania przestrzennego i wyobraźni przestrzennej trudnościami w dokonywaniu operacji liczbowych problemami z czytaniem, wynikającymi także z zaburzeń sakkadowych ruchów oczu Natomiast za mocną stronę dzieci z wodogłowiem uznaje się sferę werbalną. Rozwój mowy następuje stosunkowo szybko, niekiedy wyraźnie wyprzedzając rozwój ruchowy. Każde dziecko z wodogłowiem przed rozpoczęciem nauki szkolnej powinno być zbadane psychologicznie. Wiele mówi się o niskiej inteligencji, a szczególnie o IQ (iloraz inteligencji) osób, które mają wodogłowie. Otóż samo określenie IQ daje mniej informacji niż wiele osób chciałoby wierzyć, wszak IQ składa się z wielu komponentów, które można podzielić na testy ze słownictwa i zachowawcze. Osoby, które mają wodogłowie, na ogół zdobywają lepsze wyniki w słownej części testu niż w zachowawczej. Na tej podstawie ocenia się, które nerwy w mózgu są bardziej uszkodzone. Oczywiście, kiedy ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego podwyższa się, ponieważ nie jest leczone albo gdy zastawka jest zablokowana, to wyniki IQ są niższe. Na ogół osoby, które miały wodogłowie od urodzenia mają niższe IQ niż osoby, które nie mają wodogłowia, chociaż istnieją szerokie różnice w każdej grupie i niektóre osoby z wodogłowiem mają bardzo wysokie IQ. Wodogłowie może spowodować problemy w koordynacji ruchu ręki. W zależności od tego, jak osoba chora widzi, występują różne trudności w wykonaniu pewnych ruchów. Stopień tej niesprawności może być różny. Problemy z koncentracja i analitycznym myśleniem mogą utrudnić naukę. Wyrozumiałość i umiejętne podejście jest konieczne w domu i w szkole. Psychiczny rozwój u dzieci i dorosłych z wodogłowiem jest na ogół normalny. Czasem zmiany związane z dorastaniem (rozwój piersi, owłosienia na ciele) zaczynają się wcześniej niż można się spodziewać, powodując problemy psychologiczne o naturze seksualnej u osoby, której umysł jest zbyt młody i emocjonalnie niedojrzały. W tych sytuacjach zalecana jest profesjonalna porada. Obserwuje się i inne efekty wodogłowia, które są trudne do wytłumaczenia, np. niektórzy ludzie są bardzo wrażliwi na hałas i różne codzienne dźwięki (praca odkurzacza, pralki). Jeżeli podwyższone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego trwa długo, to może doprowadzić do stałego zniszczenia nerwu wzrokowego i spowodować utratę wzroku, ale nie zdarza się to często. U dzieci niekiedy występują jeszcze inne objawy podwyższonego ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego. Objawia się to „zachodzącym okiem” (sunset eye sign), podczas którego oczy dziecka są skierowane do dołu. Jest to spowodowane naciskiem przez płyn mózgowo-rdzeniowy na nerwy, które kontrolują ruch oczu. Nie leczone podwyższone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego może spowodować także inne poważne problemy nie związane z dopływem krwi do mózgu. Mianowicie wiele podstawowych funkcji życiowych, jak bicie serca, oddychanie itp. jest kontrolowanych z pnia mózgu, który łączy rdzeń kręgowy z mózgiem. Wysokie ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego może spowodować tak duży nacisk na pień mózgowy, że zakłóci lub nawet zatrzyma pracę serca albo płuc. Wypadki takie nie są często spotykane, ponieważ wodogłowie jest zazwyczaj wcześniej rozpoznane i poddane leczeniu. Podobny problem może się zdarzyć u osób które mają rozszczep kręgosłupa i ich móżdżek, który jest częścią mózgu umieszczoną z tylu głowy, jest uciskany. Może nawet dojść do problemów z oddychaniem, mową i przełykaniem. Wiele opisanych tu objawów występuje tylko wówczas, gdy wodogłowie nie jest leczone albo gdy leczenie zawiedzie. Natomiast gdy pomyślna kuracja jest szybko rozpoczęta, to i efekty wodogłowia mogą być mniejsze albo zupełnie zniwelowane. Niestety drobne problemy z nauką i rozumowaniem pozostają i mogą mieć wpływ na rozwój i edukację dziecka. Obecnie przyjmuje się, że 2/3 chorych z wodogłowiem prowadzi samodzielne życie. Chorzy nie powinni jednak uprawiać sportów kontaktowych. Obecność zastawki nie jest przeciwwskazaniem do ciąży i porodu siłami natury. Opracowanie - Marzena Mieszkowicz - neurologopeda Literatura: Wodogłowie wieku rozwojowego; red. Roszkowski M., Warszawa 2000, Wydawnictwo „EMU” s. c.; ISBN 83-913791-7-5. Dostępne u wydawcy: Wydawnictwo „EMU” s. c., ul. Borkowska 6, 04-853 Warszawa Zespołowa opieka nad dziećmi z wadami cewy nerwowej. 2001. Przedsiębiorstwo Top-Art m. Jeziorko, Łazy; ISBN 83-914217-3-2 Dostępne: w oddziałach Stowarzyszenia Chorych z Przepukliną Oponowo-Rdzeniową RP Zakrzewski K., Polis L., Wodogłowie u dzieci. Informator dla rodziców, Łódź 1999 r.; Wydawca: Klinika Neurochirurgii Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, ul. Rzgowska 281/289, 93-388 Łódź „TU JESTEŚMY” Magazyn Środowiska Rodziców Dzieci Niepełnosprawnych Ruchowo, nr 3/1994; ISSN 1230-7939, Dostępne u wydawcy: SAMCOM Warszawa, ul. Madalińskiego
Zespół Hakima najczęściej obserwowany jest u pacjentów w przedziale wiekowym od 60 do 70 lat. Ze względu na to, że u części pacjentów z wodogłowiem normotensyjnym stawiane jest zupełnie inne rozpoznanie (co spowodowane jest tym, że objawy choroby są niecharakterystyczne) dokładna częstość jego występowania nie jest znana
Szybko lata wokół psiego nosa, wydaje interesujące dźwięki i ucieka - brzmi jak opis atrakcyjnej zabawki ze sklepu zoologicznego? Właśnie dlatego psy tak często padają ofiarami użądleń pszczół i os. Dowiedz się, jak reagować, gdy twój pupil zostanie zaatakowany przez w Trójmieście Psy, które biegają po łąkach wśród krzewów i kwiatów lub wylegują się godzinami na balkonie, są szczególnie narażone na ukąszenia owadów. Pszczoły czy osy mogą jednak zaatakować naszego psa wszędzie, często zresztą w obronie własnej. Jeśli nasz czworonóg ma w zwyczaju "kłapanie" na przelatujące obiekty i wtykanie nosa w nieznane zakamarki, może narazić się nawet na atak roju os. - Warto wiedzieć, że wzmożonym okresem aktywności owadów jest nie tylko lato, lecz także wczesna wiosna i wczesna jesień - mówi lek. wet. Przemysław Łuczak z EgzooVet. - Wówczas osy i pszczoły są ospałe i latają nisko przy ziemi, co potęguje ryzyko, że zostaną złapane przez psa lub kota. Ukąszenie pojedynczego owada może nie być groźne dla zdrowia i życia psa, o ile nie jest on uczulony na jego jad. W przypadku alergii istnieje ryzyko doznania wstrząsu anafilaktycznego, który jest bardzo poważnym, zagrażającym życiu stanem. Bez szybkiej pomocy weterynaryjnej zwierzę może nawet W przypadku wstrząsu anafilaktycznego liczy się każda minuta - mówi lek. wet. Tadeusz Popławski z Przychodni Weterynaryjnej Borcowski, Popławski w Gdańsku. - Na szczęście aż tak ostra reakcja u psów zdarza się niezmiernie zrobić, gdy żmija ukąsi psa?- Objawy po użądleniach mogą być bardzo różne: od miejscowej i łagodnej reakcji w miejscu ukąszenia, reakcje toksyczne, którym towarzyszy ból, do uogólnionych reakcji anafilaktycznych bezpośrednio zagrażających życiu - mówi lek. wet. Małgorzata Jaworska-Grondecka z Kliniki dla Zwierząt 24h w Gdyni. - Z reguły objawy widoczne gołym okiem i pogorszenie samopoczucia zwierzęcia skłaniają właściciela do wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Często właściciel nie jest bezpośrednio świadkiem zdarzenia, a dopiero występujące objawy zmuszają go do działania. Nie każde ukąszenie wymaga pomocy lekarsko-weterynaryjnej, zdarza się, że wystarczy usunąć w domu żądło z miejsca ukąszenia i zdezynfekować to miejsce. Owady będą się bronićSzczególnie groźne są ukąszenia w podniebienie, gardło i przełyk psa. Szybko puchnące tkanki mogą utrudnić lub uniemożliwić czworonogowi oddychanie, wówczas również wymagana jest szybka interwencja lekarza weterynarii. Jeśli nasz pies zostanie użądlony przez pszczołę, musimy jak najszybciej wyjąć pozostawione przez owada żądło. W tym celu należy delikatnie podważyć je i zdrapać paznokciem lub - najlepiej - użyć w tym celu pęsety. Osa nie pozostawia żądła, jednak może atakować nawet kilka razy z - uważaj na niegoNajgroźniejszym z owadów, jakiego może spotkać nasz pies na spacerze, jest szerszeń. Ze względu na rozmiar i większe żądło jego atak jest najboleśniejszy. Żądło szerszenia zawiera więcej jadu niż w przypadku pozostałych owadów. Krążą sprzeczne opinie na temat ryzyka, jakie niesie ze sobą użądlenie szerszenia. Niektóre źródła podają, że ma on tylko niewiele więcej jadu niż pszczoła, z kolei inne mówią o wielokrotnie większej jego zawartości. Tak czy inaczej ukąszenie tego dużego owada, osiągającego nawet 3 cm długości, może okazać się najbardziej ryzykowne, a przy tym chłodzi się pyskiem - nie krępuj go kagańcem- Szerszenie nie atakują bez powodu, ale w przypadku konieczności obrony własnej będą żądlić - mówi lek. wet. Popławski. - Odczyn po ataku tego owada może okazać się bardzo bolesny dla psa i trudny w leczeniu, mogą wystąpić nawet ropnie i Szerszenie są wyposażone również w silne żuwaczki, więc pies może zostać boleśnie ugryziony - dodaje lek. wet. Łuczak. Jak postąpić z miejscem użądlenia?- Zapobieganie użądleniom sprowadza się do obserwacji zwierzęcia w trakcie zabawy i spaceru - mówi lek. wet. Jaworska-Grondecka. - Należy unikać miejsc kwitnienia roślin, takich jak łąki kwietne, sady, ogrody, wysokie trawy. Wychodząc z domu i zostawiając psa samego, nie zostawiajmy otwartych okien - uniemożliwiamy w ten sposób potencjalnie niebezpieczne dla psa użądlenie pod naszą czy użądlone miejsce z delikatnym odczynem na ciele psa należy łagodzić okładem z roztworem sody oczyszczonej oraz chłodzić zimnym kompresem. Przydatny będzie także wapń, działający wiemy, że nasz pies ma uczulenie na jad, dobrze, abyśmy wyposażyli się w lekarstwa, które będziemy mogli mieć przy sobie w razie potrzeby. Warto porozmawiać o tym z lekarzem Brak reakcji alergicznej na pierwsze użądlenie u psa nie oznacza, że wstrząs anafilaktyczny nigdy u niego nie wystąpi - mówi lek. wet. Łuczak. - Wręcz przeciwnie, najczęściej reakcja tego typu zdarza się przy drugim lub kolejnym ataku owada. Warto wziąć to pod uwagę, wybierając się z psem na wakacje, i zawczasu przygotować sobie mapę lecznic weterynaryjnych, do których w razie konieczności będziemy w stanie szybko dojechać.
Jak długo żyje pies z niewydolnością nerek? Ostra niewydolność nerek u psa jest nieuleczalna, jednak wczesne wykrycie choroby i zastosowanie odpowiedniego leczenia może przedłużyć życie zwierzęcia. Właściciel musi pamietać o odpowiedniej diecie psa i regularnych wizytach u weterynarza. Pokaż więcej
W jakim wieku pies staje się seniorem? Kiedy pies jest seniorem? Jak postępować ze starszym psem, by został z nami jak najdłużej? Co powinniśmy zmienić w diecie psiego seniora oraz czy stary pies musi być mniej aktywny? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi znajdziecie w tym artykule. Zwierzęta domowe, w tym psy, coraz częściej traktowane są jak członkowie rodziny. Odpowiednia dieta i opieka również weterynaryjna sprawiają, że dożywają one sędziwego wieku. Z danych wynika, że 40% psów w naszym kraju ma ponad 7 lat, czyli wraz ze starzeniem się ludzkiego społeczeństwa starzeją się też nasze zwierzęta. Jak długo żyje pies? W jakim wieku pies staje się seniorem? Psie życie jest dużo krótsze od ludzkiego i rządzi się trochę innymi regułami. O ile wiek szczenięcy dość łatwo odróżnić od psiej dorosłości, o tyle precyzyjne określenie kiedy pies staje się seniorem jest bardzo trudne. Wiele zależy tu od rasy i od wielkości psa. Zarówno hodowcy, jak i weterynarze są zgodni, że im większy pies tym krótsze życie. Co ciekawe zdarzają się spore różnice w długości życia między osobnikami tej samej rasy, ale różnej wielkości. Ze statystyk wynika, że jedynie 13-15% psów dużych ras dożywa dziesiątego roku życia. Natomiast aż 38-40% przedstawicieli ras małych żyje dużo dłużej. Generalnie można przyjąć, że ostatnie 25% życia psa stanowi jego wiek senioralny. Niestety ta informacja niewiele nam mówi. W praktyce lepiej przyjąć, że pies który ukończył 7lat, jest już seniorem. Polecane przez nas produkty dla starszych psów → Brit Care Senior Lamb & Rice → Eukanuba Mature & Senior All Breeds Lamb & Rice → Josera Balance Senior → Brit Premium By Nature Senior Small/Medium Jak postępować ze starszym psem? Co robić, kiedy pies jest seniorem? W zasadzie można powiedzieć, że wystarczy zachować zdrowy rozsądek. Starzejący się pies jest mniej aktywny, nie ma tyle siły na bieganie i długie spacery a co za tym idzie mniej spala. Logiczne więc, ze nie należy go karmić tak samo, jak psa który rośnie, rozwija się i jest w pełni sił witalnych. Najczęstszym błędem jaki popełniają opiekunowie, jest właśnie przekarmianie starszych psów. Tymczasem seniorzy nie tylko mają mniejsze zapotrzebowanie kaloryczne, ale też wolniejszy metabolizm. Jeśli po siódmym roku życia, nie zmienimy psu diety, musimy się liczyć z tym, że starzejący się pies utyje. Otyłość w tym wieku może prowadzić do cukrzycy, poważnych chorób serca, ale też sprzyja pogłębianiu się zmian zwyrodnieniowych stawów. Kiedy pies jest seniorem jego dieta powinna być lekkostrawna, ale też bogata w białko, by nie stracił masy mięśniowej. Aby dowiedzieć się więcej odwiedź naszą sekcje poświęconą tematyce profilaktyki seniora. Dopasuj odpowiednie produkty, żywienie i suplementacje do wieku swojego pupila. Stosuj karmy dla psa seniora od Apetete! → Profilaktyka Seniora
Nie ma co załamywać rąk! Masz bardzo duży wpływ na to, jak długo będzie żył twój zwierzak. Niezwykle istotny wpływ na długość życia ma kastracja. Dotyczy to zarówno samców, jak i samic. Decydując się na zabieg kastracji, zmniejszasz ryzyko niektórych nowotworów, na które szansa wzrasta wraz z wiekiem.
Odpowiedzi Pinczax odpowiedział(a) o 08:57 Każdej istocie trzeba pomóc . Jeżeli kupiłaś psa to oczywiście musisz mieć teraz pieniądze na jego leczenie . Oczywiście nie usypiać . Jak się wzięło pod opiekę psa to do końca jego życia trzeba sie opiekować.. ja bym sie poswiecila i dawala mu leki Veckey odpowiedział(a) o 10:27 walcz o to żeby był normalny i nie czekaj to pewnie pogorszy sytułacje! Animal♥ odpowiedział(a) o 09:02 Trzeba walczyć o każde życie. Nie tak jak ktoś napisał, że to strata pieniędzy. Zawsze może się udać. A jakbyś ty była na miejscu tego pieska? Wolałabyś się leczyć czy umrzeć? garnada odpowiedział(a) o 08:51 uśpić po co ma sie męczyć i wydasz dużo kasy na niego przesz te 3-4 lata [LINK] Uważasz, że ktoś się myli? lub
Yorkshire Terriery to bardzo popularne małe psy. Uwielbiane są za elegancki wygląd i czarującą osobowość. Częstym pytaniem zadawanym przez właścicieli Yorkshire jest: Jak długo żyje ta rasa psów? W tym artykule zbadamy to pytanie i udzielimy szczegółowych odpowiedzi. Jak określić długość życia Yorkshire Terriera?
Odpowiedzi ѕυzαηηα odpowiedział(a) o 17:44 To zależy. Na wodobrzuszu się nie znam, nic nie wiem o tej chorobie. Jednak powiększone serce miał pies mojej przyjaciółki. Z tego co wiem, psu jest bardzo ciężko, bo jak wiadomo, serce musi podwójnie pracować. Szczegóły powinien powiedzieć Ci i nie martw się <3 blocked odpowiedział(a) o 17:50 Wodobrzusze u psiaka nic ciekawego plyn zbierajacy sie mozna usuwac za pomoca punkcji czyli wbija sie w brzuch psa i sie go sciga,czasem plyn jest zbyt gesty wiec robi sie zabieg pod narkoza ale to i tak powraca,Plyn pokazuje sie w brzuchu przewaznie przez niewydolnosc krazenia, wiec jak mowisz ze serce jest powiekszone to moze byc to tego powodem, Bo serce nie pracuje tak jak powinnoJesli chodzi o serduszko ,pies moze zyc z takim sercem ,ale trzeba przestrzegac zasad jakie mowi lekarz no i podawac leki psiakowi,ale jedno i drugie jak pies ma to nie wrózy dobrze, za duze obciazenie dla psa,,ale wetem nie jestem,Na pewno trzeba zrobic cos co pomoze poprawic krazenie u psa, Uważasz, że ktoś się myli? lub
Jak długo żyje pies z obrzękiem płuc? Najpoważniejsze przypadki obrzęku płuc u psów mogą spowodować śmierć zwierzęcia poprzez uniemożliwienie odpowiedniego natlenienia. Natomiast kardiogenny obrzęk płuc może „współistnieć” z psem, a także jego choroba serca, czyli przez lata , z odpowiednią kontrolą weterynaryjną i
[quote name='gryf80']robiliście jej badania? leki kiepsko działaja?pogadaj z wetem na ten temat. wiem czy słusznym jest "odciąganie"wody z brzucha :roll:[/QUOTE] Robiliśmy jej badania, ekg, usg brzucha klatki piersiowej, krew, przy kazdej wizycie jest osłuchiwana przez lekarza. Stwierdził u niej chorobę serca, coś z lewą komorą (chyba kardiomopatia rozstrzeniowa). Wet powiedział że ta woda zbiera jej się dlatego że przez chore serce inne narzady nie pracują prawidłowo. Miałą już 3 razy odciąganą wodę, bierze leki, enarenal, furosemid, vetmedin. Ale furosemid ma raz zminiejszany a raz zwiększany - dlatego że negatywnie działa jej na nerki (ma co jakiś czas robione badania na mocznik itp). A dlaczego uważasz że może nie słusznie ma odciąganą wode?? Proszę powiedz coś więcej o tym. Powiem szczerze że już nawet nie wyrabiam finansowo na weta :( czasami zastanawiam się czy te wszystkie badania jakie je robią są potrzebne
Labradory to rodzinne psy, które są bardzo łagodne i niezwykle towarzyskie. Warto wiedzieć, że są one podatne na różne schorzenia. Jak długo żyją labradory? Ile waży dorosły labrador? W jaki sposób odżywiać swojego czworonoga, aby spędził jak najwięcej lat u boku domowników? Sprawdź najważniejsze informacje na temat labradorów.
myślę, ze na pewno warto podjąć leczenie wodogłowia, bo dziś leczenie daje spore szanse na normalne życie, sama terapia zleży od kilku czynników, w zależności od tego, czy wodogłowie wciąż się rozwija czy utrzymuje się na jednakowym poziomie, ja znam chłopca, który miał wodogłowie w okresie niemowlęcym, wyrósł na normalnego przystijniego chłopaka, dziś ma 23 lata, od lat 80-tych medycyna poszła do przodu, więc spokojnie:) tu jest więcej informacji Tekst linka Cytuj
Jak długo żyje pies? Zasadniczo psy można podzielić na trzy grupy. Pierwsza to psy ras małych, których waga ciała nie przekracza 10 kg. Druga grupa to psy ras średnich do około 25 kg wagi i wreszcie trzecia to psy duże i olbrzymy powyżej 25 kg do 60 a nawet 70 kg.
Czym jest wodogłowie? Wodogłowie polega na nadmiernym gromadzeniu się płynu mózgowo-rdzeniowego w komorach mózgowych. Na skutek różnego rodzaju czynników dochodzi do zaburzenia równowagi – produkcja płynu staje się większa niż jego wchłanianie. U zdrowego człowieka płyn mózgowo-rdzeniowy w naturalny sposób wypełnia komory mózgowe, pełniąc wiele ważnych funkcji. Jednak dzięki prawidłowemu wchłanianiu w układzie krążenia możliwe jest zachowanie jego odpowiedniej ilości. Do powstania wodogłowia może doprowadzić zarówno nadmierna produkcja płynu mózgowo-rdzeniowego, jak i zaburzone wchłanianie czy istnienie przeszkody na drodze krążenia. Jakie są rodzaje wodogłowia? Wodogłowie możemy podzielić na wodogłowie wrodzone i wodogłowie nabyte. Istnieje też kilka różnych typów tego zaburzenia: wodogłowie wewnętrzne (inaczej niekomunikujące) – związane z wystąpieniem blokady na drodze krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego, skutkującej zastojem płynu i powiększeniem komór mózgowych, wodogłowie komunikujące – związane z problemem z nadprodukcją lub zaburzonym wchłanianiem płynu mózgowo-rdzeniowego, wodogłowie normotensyjne (rodzaj wodogłowia komunikującego) – nazywane też zespołem Hakima, nie stwierdza się w nim podwyższonego ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego. Jakie są przyczyny wodogłowia? Przyczyny wodogłowia różnią się w zależności od jego typu. W przypadku wodogłowia wrodzonego kluczowe są zaburzenia na etapie rozwoju płodowego, wynikające z wad genetycznych lub toksycznych czynników środowiskowych. Najczęściej wodogłowie wrodzone związane jest z: przepukliną oponowo-rdzeniową, zespołem Arnolda-Chiariego lub Dandy’ego-Walkera, wrodzonym zwężeniem wodociągu mózgu, infekcjami wewnątrzmacicznymi. Wśród częstych przyczyn nabytego wodogłowia wyróżnić można: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (w szczególności typ ropny), nowotwory mózgu, krwawienia wewnątrzczaszkowe, infekcje ośrodkowego układu nerwowego, urazy wewnątrzczaszkowe. Wodogłowie – rokowanie Czy wodogłowie może się cofnąć? Jaka jest długość życia z wodogłowiem? Wielu osobom zaburzenie to kojarzy się z ciężką niepełnosprawnością lub zagrożeniem życia. Rzeczywiście, nieleczone może wiązać się z poważnymi konsekwencjami. Nieleczone wodogłowie u płodu często prowadzi do jego obumarcia. Nieleczone wodogłowie u dziecka sprawia, że ok. 50% chorych nie kończy 3 a ok. 80% nie dożywa dorosłości. Warto jednak pamiętać, że przy odpowiednim leczeniu dane są o wiele bardziej optymistyczne – wieloletnią przeżywalność notuje się u ok. 90% chorych. Jakie są objawy wodogłowia? W przypadku wodogłowia u płodu czy wodogłowia u noworodków najbardziej wyraźnym objawem jest znaczne powiększenie obwodu czaszki. Niezrośnięte kości głowy umożliwiają związane z gromadzeniem się płynu mózgowo-rdzeniowego rozpychanie struktur czy uwypuklenie ciemiączka. Wśród częstych problemów powiązanych z wodogłowiem u dzieci wymienić można niedorozwój intelektualny, zaburzenia rozwoju ruchowego, problemy z funkcjonowaniem zmysłu wzroku i słuchu. Typowy dla wodogłowia jest objaw zachodzącego słońca. Mówimy o nim, kiedy przy patrzeniu w górę lub w dół dolna powieka przykrywa część tęczówki oka dziecka. Jednocześnie pod górną powieką można zauważyć fragment białkówki. Objawy wodogłowia u dorosłych są nieco inne, a to ze względu na zrośnięte kości czaszki. Do kluczowych symptomów należą bardzo silne bóle głowy, wymioty i nudności, czy też zaburzenia widzenia, związane ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego. Taki stan może być groźny dla życia, dlatego należy szybko udać się do lekarza. W przypadku wodogłowia normotensyjnego występuje tzw. triada Hakima: otępienie, ataksja i nietrzymanie moczu. Czy wodogłowie można wyleczyć? Wodogłowie leczy się chirurgicznie. Celem zabiegu jest odprowadzeniem nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego poprzez wykonanie sztucznej przetoki lub zewnętrzny drenaż (głównie w nagłych przypadkach). Najczęściej choremu wszczepia się specjalną zastawkę, stającą się łącznikiem między komorą mózgu a jamą otrzewną, w której dochodzi do wchłonięcia płynu mózgowo-rdzeniowego. Niestety niesie to ze sobą ryzyko powikłań np. zakażenia czy powstania niedrożności wszczepionej zastawki. W niektórych przypadkach leczenie polega na wykonaniu dodatkowego kanału umożliwiającego odpływ płynu MR, czy też na wszczepieniu specjalnego zbiornika. Powrót do zdrowia po leczeniu operacyjnym wymaga czasu i odpowiedniej rekonwalescencji. Ważnym elementem tego procesu jest zdrowa dieta, dostarczająca odpowiednią dawkę energii, a także niezbędne witaminy i minerały. W okresie okołooperacyjnym zalecana jest dieta płynna i półpłynna – warto sięgnąć po odżywki medyczne zapewniające solidną porcję energii w łatwo przyswajalnej formie. Szczególnie istotna jest odpowiednia opieka nad dzieckiem w okresie pooperacyjnym (dowiedz się więcej o opiece nad chorym dzieckiem). Regularne podawanie pełnowartościowych posiłków pozwoli uniknąć niedożywienia i szybciej wrócić do zdrowia. Wodogłowie to poważne zaburzenie, mogące powodować ciężkie powikłania. Warto jednak pamiętać, że odpowiednio leczone pozwala w wielu przypadkach na powrót do zdrowia, sprawności i normalnego funkcjonowania. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w serwisie należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą
Terrarium możemy uzupełnić o basen z przegotowaną wodą i kamieniami, które posłużą jako drapak. Jak długo żyje żółw stepowy? Długość życiu żółwia stepowego wynosi średnio 50 lat. Niektóre źródła podają, że maksymalny wiek gatunku to 80 lat! Wszystko zależy od tego, jak opiekujemy się naszym zwierzakiem, jakie ma
Zastanawiałeś się kiedyś, czy kot może mieć zdziwioną minę? Okazuje się, że tak. Kevin, kot rasy rosyjski niebieski krótkowłosy śmiało zajmuje pierwszą pozycję w rankingu Najbardziej zdziwiony kot świata. Kevin ostatnio podbija serca internautów. Wszystko przez wyraz pyszczka. Wygląda tak, jakby wciąż się czemuś dziwił. fot. Instagram Jaką przeszłość miał najbardziej zdziwiony kot świata? Miał nie dożyć nawet pół roku. Znalazła go na śmietniku pewna kobieta i zaniosła do kliniki weterynaryjnej. Tam trafiła na Tailah, technik weterynarii, która bardzo przejęła się zwierzakiem. Kociak liczył wtedy 4 miesiące i był bardzo chory. Dla Tailah to była miłość od pierwszego wejrzenia, postanowiła dać małemu szansę i zawalczyć o jego życie. Prognozy były złe. Kevin cierpiał na wodogłowie. Miał nie dożyć 6 miesięcy. Ostrzegano kobietę, by się nie przywiązywała do Kevina. A jednak. Postanowiła dać mu całą miłość, niezależnie od tego, jak długo z nią pozostanie. fot. Instagram Niepełnosprawny? Żyje pełnią życia! Dziś Kevin jest zdrowym, spokojnym, pełnym ciepła i oddania kotem. Niedawno skończył 4 lata. Uszkodzenie mózgu nie było tak duże. Ani razu nie pojawił się u niego atak padaczki, częsta przypadłość kotów z wodogłowiem. Poza upośledzeniem widzenia i głuchotą, pewnymi problemami z poruszaniem, nic mu nie dolega. fot. Instagram Żyje i ma się dobrze. A teraz podbija serca. Na Instagramie obserwuje go ponad 11 tysiące użytkowników. Nie tylko Tailah jest w nim zakochana bez pamięci. źródło: The Telegraph, Instagram
. uk47w33ucm.pages.dev/61uk47w33ucm.pages.dev/987uk47w33ucm.pages.dev/505uk47w33ucm.pages.dev/497uk47w33ucm.pages.dev/10uk47w33ucm.pages.dev/333uk47w33ucm.pages.dev/970uk47w33ucm.pages.dev/709uk47w33ucm.pages.dev/768uk47w33ucm.pages.dev/220uk47w33ucm.pages.dev/802uk47w33ucm.pages.dev/491uk47w33ucm.pages.dev/441uk47w33ucm.pages.dev/847uk47w33ucm.pages.dev/209
jak długo żyje pies z wodogłowiem
