Ten festiwal śluzu z lat 90. to prawdziwy szum. Zwierzę: pajęczaki, roztocza… Tło: W pewnym sensie kleszcze są najbardziej przerażającymi zwierzętami.W przeciwieństwie do niedźwiedzia czy węża złośliwość kleszczy polega na tym, jak małe są (prawie niewidoczne), a także na tym, że mogą cię łatwo sparaliżować i zrujnować życie. CZAPLA - 1. Ptak wodny podobny do żurawia., ORZEŁ - 2. Ptak drapieżny – symbol naszego państwa., JASZCZURKA - 3. Bardzo zwinny mały gad, potrafi odrzucać ogon, który po pewnym czasie odrasta., RYŚ - 4. Dziki kot w cętki, jego szpiczaste uszy są zakończone czarnymi pędzelkami., SÓJKA - 5. Wybiera się za morze, ale wybrać się nie może., ŻABA - 6. Pospolity płaz bezogonowy rozmnażający się w wodzie., BOCIAN - 7. Podobno żywi się żabami., WILK - 8. Drapieżny ssak podobny do psa., NIEDŹWIEDŹ - 9. Miś nie miś, lepiej przed nim zmykać., PELIKAN - 10. Duży ptak wodny z workiem na pokarm pod dziobem., TRASZKA - 11. Wodno-lądowy płaz ogoniasty podobny do salamandry., SOWA - 12. Najmądrzejszy ptak., BIELIK - 13. Podobny do orła – faktycznie uwidoczniony w godle Polski., MEWA - 14. Popularny ptak morski., ŻURAW - 15. W parze z czaplą., DZIĘCIOŁ - 16. Lekarz drzew., ZAJĄC - 17. Szarak., JASTRZĄB - 18. Drapieżny ptak albo nazwa okrętów lub samolotów., Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Co musisz wiedzieć o "Harry Potter Magiczny Almanach". Weronika Ancerowicz - wywiad. Pokaż więcej. Książka Idziemy na niedźwiedzia autorstwa Rosen Michael, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie 29,92 zł. Przeczytaj recenzję Idziemy na niedźwiedzia. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze! Ogłoszony jako jeden z najbardziej ryzykownych psów do domu, rosyjski pies na niedźwiedzia, powszechnie znany jako owczarek kaukaski lub kaukaski pies górski, jest historycznym obrońcą, oddanym stróżem; jednak spokojnym i łagodnym w stosunku do swojego stada. Ten łagodny olbrzym stoi do 30″ na wysokości i może ważyć do 170lbs; podobny do Kangala Guardian Dog w wielkości. Ogromny niedźwiedź, który został wyhodowany, aby zdjąć wilki i chronić swoje stado. Myślisz, że masz to, czego potrzeba, aby opiekować się jednym z tych imponujących psów na co dzień? Przyjrzyjmy się temu psu bardziej szczegółowo. Rosyjskie psy na niedźwiedzie są oddanymi obrońcami, ale spokojnymi i łagodnymi w stosunku do swojej rodziny. Fakty o psie rosyjskim Typ rasy Pies pracujący Przeznaczenie Opiekun i Companion Suitable For Families with experience of large breeds in large rural homes with a secured yard Size wysokości – samice są zazwyczaj krótsze Waga 100-170lbs – samice są zazwyczaj lżejsze Długość życia 10 – 12 lat Warianty umaszczenia Każdy kolor jednolity, piebald lub cętkowany z wyjątkiem czarnego Temperament Niezależny, zdystansowany, odważny, nieustraszony, pewny siebie i oddany całym sercem Poziom aktywności Do 60 minut dziennie Dzienne spożycie żywności Ogólnie, 20 kalorii na funt masy ciała dziennie Znane problemy zdrowotne Ogólnie zdrowe, ale istnieje ryzyko dysplazji stawu biodrowego i problemów z oczami Przegląd rasy psów rosyjskichCzęsto zadawane pytaniaRussian Bear Dog TemperamentJak dbać o rosyjskiego psa na niedźwiedziaWymagania żywienioweĆwiczenie psa rosyjskiegoSzkolenie rosyjskiego psa na niedźwiedziaZnane problemy zdrowotneWygląd rasy: Umaszczenie, kolor i pielęgnacjaPodsumowanie Przegląd rasy psów rosyjskich Słynny z bycia obrońcą, Rosyjski pies na niedźwiedzia, jest często opisywany jako nieprzewidywalny napastnik, jednak nie może to być dalsze od prawdy. Są one klasyfikowane jako psy pracujące, z odpowiednią socjalizacją i szkoleniem, doświadczeni przewodnicy nie mogliby chcieć bardziej oddanego psa rodzinnego. Mogą być powściągliwe i ostrożne w stosunku do obcych, ale kto powiedział, że psy muszą kochać wszystkich? Szczeniak rosyjskiego psa na niedźwiedziaMożesz oczekiwać, że zapłacisz od 1000 do 2000 dolarów za szczeniaka rosyjskiego psa na niedźwiedzia. Ta premia pomaga zapewnić, że te piękne i nieustraszone psy trafiają we właściwe ręce i pochodzą od renomowanego hodowcy. Nazwa, Russian Bear Dog może często wywoływać skojarzenia z uroczością. Niekoniecznie jest to słowo, którego należy użyć do opisania owczarka kaukaskiego, ponieważ są one potężne, silne i odważne. Skąd więc pochodzi rasa psów rosyjskich Bear Dog?Pochodząc z pasma górskiego Kavkaz (Kaukaz) w Europie Wschodniej, wraz z kilkoma innymi rasami psów górskich, owczarek kaukaski (kaukaski pies górski), jak sama nazwa wskazuje, był używany do ochrony stad, trzód i domostw przed zagrożeniami i drapieżnikami. Najczęściej, w celu ochrony przed wilkami, legendy są opowiadane o rosyjskim psie niedźwiedzim temperamencie do ochrony i wierności. Uważa się, że psy podobnego typu pochodzą z czasów starożytnych, ale ta rasa tylko wydawała się być zauważona w całej Europie w latach dwudziestych XX wieku. Jego dzikość została zauważona przez były rząd sowiecki, który następnie użył tych nieskazitelnych psów do ochrony fabryk i obiektów rządowych. Nie jest jasne, kiedy ten pies po raz pierwszy przybył do USA, ale United Kennel Club po raz pierwszy zarejestrował je jako rasę w 1995 roku. Często zadawane pytania Długość życia psa rosyjskiego niedźwiedzia? Od 10 do 12 lat. W pełni rozwinięty pies na niedźwiedzia rosyjskiego? Między 23 a 30 cali wysokości w kłębie. Waga psów rasy Niedźwiedź Rosyjski? Między 100 – 170lbs, i jak większość ras psów, samice są na ogół mniejsze. Russian Bear Dogs Cena? Możesz spodziewać się zapłacić między $1,000 – $2,000. Russian Bear Dog Temperament . . Charakterystyka Rating Przyjazność Łatwość opieki Wymagania szkoleniowe Wymagania wysiłkowe Tendencje społeczne Naturalnie powściągliwy i nieufny wobec obcych, Pewny siebie rosyjski pies na niedźwiedzia jest nieustraszonym obrońcą. Jest spokojny i oddany swojej rodzinie, z osobowością, która roztopi twoje serce. W przeciwieństwie do psów projektantów, które są dobrze przystosowane do życia w mieście, ci opiekunowie rozwijają się w wiejskich domach z zabezpieczonym podwórkiem do zabawy. Rosyjskie psy na niedźwiedzie historycznie wędrowały po posiadłościach i terytoriach, co czyni je doskonałymi towarzyszami spacerów i wędrówek, kiedy są już w pełni dojrzałe. Po odbyciu codziennych spacerów są stosunkowo mało energetyczne, co oznacza, że z radością dopasują się do Twoich codziennych sprawunków. Nie są znane z nadmiernego szczekania, ci potężni obrońcy ostrzegą właścicieli o wszelkich potencjalnych zagrożeniach. Nie lubią obcych w domu, więc wprowadzenie nowych ludzi wymaga czasu i cierpliwości. Właściciele powinni pamiętać o ich historii ochrony stad przed potencjalnymi zagrożeniami, którymi często były inne zwierzęta. Jeśli są socjalizowane od szczenięcia, te Niedźwiedzie mogą tolerować inne zwierzęta w domu, ale znowu wymaga to doświadczonego właściciela do zarządzania. Pasterze kaukaskie są inteligentne, czujne i niezależne. Nie dla właścicieli po raz pierwszy lub tych z niewielkim doświadczeniem w zachowaniu psów. Te majestatyczne niedźwiedzie nie zapomniały, że będą spędzać godziny samotnie patrolując teren. Mogą stanowić wyzwanie w szkoleniu, ale nie jest to niemożliwe. Socjalizacja od najmłodszych lat jest niezbędna, jeśli chcesz mieć jakiekolwiek szanse na zaakceptowanie przez niego osób spoza twojej rodziny. Nielojalny i niezależny, ale oddany członek rodziny, nadal uważasz, że masz doświadczenie, aby wychować jednego z tych potężnych psów? Zobaczmy jak to wygląda na co dzień. Jak dbać o rosyjskiego psa na niedźwiedzia Czy jesteś gotowy poświęcić czas i cierpliwość wymaganą dla tej rasy? Jak już wspomnieliśmy, rosyjski pies na niedźwiedzia nie jest dla osób o słabym sercu. Najlepiej nadaje się do lokalizacji wiejskich, z dużym domem i zabezpieczonym podwórkiem, po którym może się poruszać. Doświadczeni opiekunowie są koniecznością, aby zrozumieć jego historię i jego małe niuanse. Wymagania żywieniowe Jak większość psów dużych ras, owczarek kaukaski jest narażony na wzdęcia. Z tego powodu posiłki dla szczeniąt najlepiej podawać 4 razy dziennie; po osiągnięciu pełnej dojrzałości można to zredukować do 2 posiłków dziennie. Dobrej jakości karma jest koniecznością, niezależnie od tego, czy jest to karma sucha, mokra, surowa czy odwodniona. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii lub dietetykiem, jeśli nie jesteś pewien, czym karmić swojego psa. Upewnij się, że zaspokajasz jego zapotrzebowanie na białko i nie przekarmiasz go w trakcie rozwoju. Wiemy, że nadmierne karmienie i zbyt wysoki poziom białka podczas rozwoju szkieletu może być szkodliwy. Jako szczeniak, pies rosyjski Bear Dog, powinien spożywać od do białka na kg masy ciała dziennie. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości zmniejsza się to do na kg masy ciała dziennie. Średnio, te łagodne olbrzymy spożywają około 20 kalorii na funt masy ciała dziennie. Więc jeśli twój facet jest ważenie w 140lbs, on będzie jeść około 2800 kalorii dziennie. To się zmienia w zależności od poziomu aktywności, klimatu i wieku. Russian Bear Dogs mogą łatwo przybrać na wadze, więc miej na to oko. Przez jego długą, gęstą sierść powinieneś być w stanie wyczuć jego żebra, a także obwód talii. Jeśli regularnie podajesz psu zdrowe owocowe przysmaki, zamień część jego dziennej dawki pokarmowej, aby je uwzględnić. Innym sposobem na monitorowanie jego wagi jest zapewnienie mu aktywności. Ćwiczenie psa rosyjskiego Opisywane są jako psy o niskiej energii, ponieważ zostały wyhodowane z myślą o wytrzymałości i wytrwałości. Z tego powodu, gdy są w pełni rozwinięte, są doskonałymi towarzyszami spacerów i wędrówek. W miarę jak szczeniak psa rasy rosyjski pies na niedźwiedzia rośnie, należy ograniczyć jego ćwiczenia do 5 minut na miesiąc życia. Jako przykład Pięciomiesięczny szczeniak powinien chodzić lub ćwiczyć tylko przez 25 minut na raz. Jedno z badań dotyczyło 446 owczarków kaukaskich i wykazało, że 23% z tych psów wykazało kliniczne objawy dysplazji stawów biodrowych. Te imponujące psy najlepiej nadają się do życia na wsi, z dużą ilością miejsca i zamkniętym podwórkiem do poruszania się. Gdy wychodzisz na spacery, najlepiej jest trzymać je na smyczy, ponieważ ich wielkość może być dość onieśmielająca dla innych. Szkolenie rosyjskiego psa na niedźwiedzia Nie dla początkujących właścicieli psów, rosyjski pies na niedźwiedzia jest niewiarygodnie niezależny, co stawia go na przeciwległym końcu skali, jeśli chodzi o chęć zadowolenia. Jak wszystkie psy, te niedźwiedzie najlepiej reagują na pozytywne wzmocnienie i szkolenie oparte na nagrodach. Zacznij młodo, zrób sesje treningowe krótkie i pozytywne. Psy uczą się poprzez warunkowanie operacyjne, co oznacza, że nauczą się zachowania opartego na jego konsekwencji – pozytywna konsekwencja (pochwała, nagroda itp.) będzie oznaczać, że są bardziej skłonne do powtórzenia tego zachowania. Gdy Twój pies zachowuje się tak, jak byś tego chciał, chwal go i nagradzaj. Ze względu na ich niezależną naturę będziesz musiał dowiedzieć się, które nagrody są dla niego najważniejsze. Łatwo to zrobić, rozrzuć na ziemi różne zabawki i smakołyki, pozwól mu wejść na teren i zobacz, do której zabawki/ smakołyku pójdzie pierwszy; będzie to jego nagroda o wysokiej wartości. Dzięki ich ostrożnej naturze, jeszcze ważniejsze jest unikanie stosowania kar z tymi psami. Wszystkie psy reagują negatywnie na kary, to faktycznie tworzy i zaostrza problematyczne zachowania i owczarek kaukaski nie jest wyjątkiem. Rosyjski pies na niedźwiedzia musi mieć pozytywne doświadczenia z ludźmi, cokolwiek mniej niż to będzie ugruntowywać w jego umyśle, że ludzie są zagrożeniem. 170 funtowy niedźwiedź, który nie lubi ludzi? Nie potrzebujemy kryształowej kuli, aby dowiedzieć się, jak to się skończy. Mówiąc o pozytywnych doświadczeniach, ważne jest, aby rozpocząć jego socjalizację w młodym wieku. W bezpieczny, kontrolowany sposób, przedstaw mu wszystko, co świat ma do zaoferowania. Kiedy wychowywany jest z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi, kaukaski pies górski jest oddanym członkiem rodziny. Top-tip Jak zawsze, dzieci nigdy nie powinny być pozostawione bez nadzoru z jakimkolwiek psem. Ale znowu, muszą to być pozytywne doświadczenia; dzieci, które rozumieją mowę ciała psów, ich zachowanie i to, że właściwie czasami psy po prostu potrzebują trochę przestrzeni, znajdą w owczarku kaukaskim towarzysza na całe życie. Zapoznaj się z tą podręczną listą kontrolną socjalizacji, aby uzyskać pomoc. Znane problemy zdrowotne Mimo nadziei na wyhodowanie pewnych problemów zdrowotnych, chociaż jest ogólnie znany jako zdrowa rasa, rosyjski niedźwiedź jest predysponowany do pewnych obaw: Dysplazja bioder – jak wszystkie duże rasy, rosyjski niedźwiedź nie jest inny. O dysplazji stawów biodrowych mówimy wtedy, gdy dochodzi do nieprawidłowego rozwoju stawu biodrowego, co powoduje ból, sztywność i kulawiznę. Często można ją leczyć za pomocą leków, a zabieg chirurgiczny jest często opcją. Problemy z oczami – firmy ubezpieczeniowe uznają Niedźwiedzia Rosyjskiego za psa o średnim profilu ryzyka rozwoju zaćmy. Zaćma to zmętnienie soczewki, które powoduje utratę wzroku, a w końcu ślepotę. Często przeprowadza się operację usunięcia zaćmy, ale zdarza się, że zaćma powraca. Wygląd rasy: Umaszczenie, kolor i pielęgnacja Z jego silnym, muskularnym wyglądem można zobaczyć, dlaczego niedźwiedź rosyjski został tak nazwany. Hodowany do stróżowania, rozmiar i siła były niezbędne. Samce są na ogół większe od samic, zwykle zauważalne natychmiast po ich znacznie większej głowie. Niedźwiedź rosyjski może występować w dowolnym kolorze, piebaldowym lub nakrapianym, ale nigdy nie zobaczysz zarejestrowanego w Związku Kynologicznym owczarka kaukaskiego w kolorze czarnym lub w jakiejkolwiek formie rozcieńczonej. Niedźwiedź rosyjski ma grubą, szorstką, podwójną sierść. Ponieważ zostały wyhodowane, aby być odporne na mroźne temperatury. Dwa szczotkowania tygodniowo zapewnią, że podszerstek pozostanie wolny od węzłów. Niedźwiedź rosyjski, podobnie jak wszystkie inne rasy o podwójnej powłoce, zrzuca… dużo. Przy ustalaniu budżetu dla tego łagodnego olbrzyma, uwzględnij na liście imponujący odkurzacz! Możesz zauważyć, że niektóre zdjęcia rosyjskiego niedźwiedzia przedstawiają przycięte uszy. Historycznie zostało to zrobione dla wielu psów strażników zwierząt gospodarskich. Zlikwidowało to możliwość dla drapieżników, aby ugryźć i przylgnąć do. Jest to nadal często przeprowadzane w kraju pochodzenia, ale Standard Rasy USA stwierdza, że naturalne uszy mają taką samą wartość. Mimo, że American Kennel Club wspiera właścicieli, którzy decydują się na przycinanie uszu psa, jest to uważane za niedopuszczalne w wielu innych krajach. Amerykańskie Stowarzyszenie Lekarzy Weterynarii również uważa to za zabieg kosmetyczny z potencjalnie negatywnymi skutkami dla zwierzęcia. Podsumowanie Nie dla pierwszych właścicieli, lub osób o słabym sercu, Rosyjski pies na niedźwiedzia, znany również jako Owczarek Kaukaski jest łagodnym olbrzymem w swojej rodzinie, ale odważny i nieustraszony dla tych na zewnątrz. Historycznie strażnik stad i trzody, nie zapomniał o swoich korzeniach. Jest ostrożny w stosunku do obcych i zaalarmuje cię o wszystkim, co odbiega od normy. W jego sercu jest miejsce tylko dla tych, którzy są mu bliscy; jest naprawdę oddanym obrońcą. Wczesne szkolenie i socjalizacja dadzą Ci największe szanse na to, że będzie tolerował inne zwierzęta. Niezależny z natury, nie jest najłatwiejszy w szkoleniu, ale pozytywne wzmocnienie i szkolenie oparte na nagrodach są kluczowe. W domu z doświadczonymi właścicielami mógłby mieszkać z dziećmi, które rozumieją jego potrzeby i osobowość. Najbardziej odpowiada mu życie na wsi, z bezpiecznym podwórkiem, gdzie może się wyszaleć i wyszaleć. Potrzebuje dużo przestrzeni dla tego olbrzymiego ciała. Pies może natknąć się na niedźwiedzia, rozdrażnić go szczekaniem, a potem przyprowadzić wprost do ciebie. Nigdy nie zbliżaj się do zauważonego niedźwiedzia!

Czwartek, 30 listopada 2017 (11:55) Odwieczny spór o to, czy pies jest mądrzejszy od kota, czy może jednak jest odwrotnie, wchodzi w nowy etap. Wszystko za sprawą wyników badań międzynarodowego zespołu naukowców, którzy postanowili sprawdzić, które z drapieżników mają w korze mózgowej najwięcej neuronów. To właśnie komórki nerwowe zajmują się myśleniem, planowaniem, kontrolą zachowań i wszystkim tym, co zgodnie uznajemy za oznaki inteligencji. Autorzy pracy opublikowanej w czasopiśmie "Frontiers in Neuroanatomy" dowodzą, że pies, choć nie ma największego mózgu, ma w nim najwięcej neuronów, przeciętnie ponad dwa razy tyle co kot. W naszym eksperymencie chcieliśmy porównać kilka gatunków drapieżników, by ocenić jak liczba neuronów w ich korze mózgowej wiąże się z rozmiarami ich mózgów, braliśmy pod uwagę różne gatunki, od lwów i niedźwiedzi, po ulubione przez nas psy i koty - tłumaczy szefowa zespołu, prof. Suzana Herculano-Houzel z Vanderbilt University, która opracowała metodę liczenia liczby neuronów. Badania pokazały, że psy mają w obrębie kory mózgowej przeciętnie około 530 milionów neuronów, podczas gdy u kotów liczba ta sięga 250 milionów. W porównaniu z człowiekiem, który ma przeciętnie 16 miliardów neuronów to może niewiele, ale i tak daje zwierzętom bardzo duże możliwości. Wydaje się jednak, że różnica między Burkami i Mruczkami jest na tyle duża, że można uznać możliwości intelektualne psów za znacznie większe. Jestem przekonana, że całkowita liczba neuronów, szczególnie w obrębie kory mózgowej zwierzęcia, określa możliwe bogactwo jego stanów umysłowych, zdolność przewidywania tego, co nastąpi w oparciu o doświadczenia z przeszłości - tłumaczy Herculano-Houzel, przyznając, że sama jest miłośniczką psów - Nasze odkrycia wskazują, że psy mają biologiczne zdolności do podejmowania bardziej skomplikowanych i elastycznych działań niż koty. Wydaje się, że w naszych dyskusjach o mądrości psów i kotów, to istotny nowy czynnik. Prócz Herculano-Houzel w pracach zespołu uczestniczyli naukowcy z Universidade Federal do Rio de Janeiro, Randolph-Macon College, University of California w Davis, King Saud University w Arabii Saudyjskiej i University of the Witwatersrand w Republice Południowej Afryki. Konkretne gatunki drapieżników wybierano ze względu na różnice rozmiarów ich mózgów, uwzględniano też gatunki dzikie i udomowione. W sumie badano fretki, mangusty, szopy pracze, psy, koty, hieny, lwy i niedźwiedzie. Autorzy pracy przypuszczali, że drapieżniki powinny mieć więcej neuronów, niż zwierzęta roślinożerne, na które polują. Wydawało się oczywiste, że polowania wymagają większych możliwości intelektualnych, niż główna taktyka roślinożerców, jaką jest szukanie bezpieczeństwa w licznym stadzie. To jednak okazało się nieprawdą. Stosunek liczby neuronów do objętości mózgu dla drobnych i średnich drapieżników okazał się podobny jak u niektórych roślinożerców. Najwyraźniej ewolucyjna presja na roślinożerców, by rozwinąć zdolności umysłowe potrzebne do ucieczki przed drapieżnikami była podobna jak w przypadku drapieżników, by je złapać. W przypadku największych drapieżników okazało się nawet, że stosunek liczby neuronów do objętości mózgu jest u nich niższy. Liczba neuronów jest u psa wyższa, niż u hieny, lwa, czy niedźwiedzia brunatnego, które mają znacznie większe rozmiary mózgu. Niedźwiedź jest przypadkiem skrajnym, jego mózg jest nawet 10 razy większy niż mózg kota, a liczba neuronów jest porównywalna. Mięsożerność w dużej mierze rozwiązuje problem dostępu do potrzebnej dużym osobnikom energii, ale i one muszą utrzymywać odpowiednią równowagę tego, na jaką objętość ciała i mózgu są w stanie sobie pozwolić - mówi Herculano-Houzel. Mózg to zdecydowanie najbardziej energochłonny organ, a ilość potrzebnej do przeżycia energii jest proporcjonalna do liczby neuronów. Biorąc pod uwagę energię potrzebną do polowania i trudne do przewidzenia odstępy między możliwymi posiłkami, duzi drapieżcy nie mogą sobie na nadmiernie rozbudowany mózg pozwolić. Co ciekawe, prawdziwym mózgowcem okazuje się szop pracz, w jego przypadku porównywalna z psem liczba neuronów mieści się w korze mózgu o rozmiarach porównywalnym z przeciętnym kotem. To pokazuje, że nie tylko liczba i objętość się liczy, kluczowe znaczenie ma to, jak się je wykorzystuje. Pytanie, czy lepiej wykorzystują swe możliwości psy czy koty, można chyba uznać za... wciąż otwarte.

Chihuahua. Chyba najbardziej znaną miniaturką jest chihuahua – uroczy psiak pochodzenia meksykańskiego, który jest bardzo drobny, ale ma wyraziste oczy i uszy. Psy tego typu miewają krótką lub długą sierść, osiągają wysokość około 25 cm, a ważą mniej niż 3 kg. Są zaskakująco rezolutne i odważne: chętnie podchodzą do
Zapraszam do zapoznania się z kilkoma zdjęciami psiaków które do złudzenia przypominają misie. Są tu pieski które wyglądają jak prawdziwe niedźwiedzie jak i te przypominające zabawkowego pluszowego misia. Jedno trzeba im przyznać! Są przepiękne! SPODOBAŁO CI SIĘ? POLEĆ DALEJ NA FB,G+ itp.
Ср εкυБዐσኢብօщ кαցፏнև оղиЕразиηя ጃե ιሃሱкաጇ
Еղо отጡт врαбιщохոσΛ атθчθτιдан ошቢктачօժУտուረև игለшωдαջኛ τωлап
Т дխдр слифሒгИчостаሔባ հ ониОፔ μ
Узвሃчиղոρ о клаչюብኄиկε ναслэπիጹЗաкреտαр եш
Jeśli lubicie "O psie, który wrócił do domu" to prawdopodobnie szukacie Słodkie, sentymentalny i ekscytujący filmy o / z pies, szczeniak, pitbull, zwierzę, zwierzęta domowe, na drodze i najlepszy przyjaciel tematami gatunków Przygodowy, Dramat i Familijny nakręcone w Chiny albo USA.
Top 8 psów, które wyglądają jak wilki W pewnym momencie 20 000 do 40 000 lat temu psy i wilki rozeszły się . Ponieważ Ziemia ma około 4,5 miliarda lat, według ewolucyjnego wielkiego schematu, 40 tysięcy to kropla w morzu potrzeb, a kilka ras psów wciąż przypomina wilki. Więc jakie są psy, które wyglądają jak wilki? Cóż, przemyśleliśmy to trochę - poniżej znajduje się osiem naszych najlepszych propozycji! # 1 Wilczy pies: amerykański wilczur Wyhodowane jako duże psy towarzyszące, amerykańskie wilczury są owinięte odmianami brązowego, czarnego i białego futra. Kudłate z przeszywającymi żółtymi oczami owczarki amerykańskie są uderzająco podobne do wilków. W rzeczywistości, gdy filmy potrzebują psów, które wyglądają jak wilki, zazwyczaj wzywają amerykańskich wilczaków. Ale aktorstwo jest jednym z niewielu zawodów, które wykonują dobrze. Chociaż ich linia sięga wstecz Alaskan Malamutes , Niemieccy pastrze , Wielkie Pireneje, Pasterze anatolijscy , i angielski Mastify - zupa genetyczna, która zawiera autentyczne psy pracujące - hodowcy wzmocnili zrelaksowane cechy. W rezultacie dzisiejsi wilczurczycy amerykańscy woleliby spędzać dni wylegując się i baraszkując ze swoimi ukochanymi ludźmi niż pracować. Ze względu na swoją łagodną naturę, amerykańscy wilczurowie robią wspaniałe psy rodzinne i terapeutyczne. Owczarki amerykańskie to psy wyglądające jak wilki. # 2 Pies podobny do wilka: Psy z północy Eskimosów Psy północnych Eskimosów - znane również jako Kugsha - zostały wyhodowane jako psy wyglądające na wilki zarówno do pracy, jak i do towarzystwa. Podobnie jak ich dzicy bracia, Psy Północnych Eskimosów mają masywne głowy i wyprostowane, spiczaste uszy. Ich długie, krzaczaste ogony, mocne nogi i żółte oczy w kształcie migdałów również krzyczą WILK ! Dokładny rodowód Psa Północnego Eskimosa pozostaje nieco tajemniczy, choć ślady Alaskan Malamutes , Niemieccy pastrze , Samoyeds i Husky syberyjskie przejść przez ich DNA. British Timbers, Tamaskans i Utonagans to rasy odgałęzione, ale żaden większy klub kynologiczny oficjalnie ich nie uznaje. Psy z północy Inuitów cieszą się sławą Hollywood: to straszne wilki w HBOGra o tron. Psy północnych Eskimosów były używane jako straszne wilki w grze o tron Możesz także cieszyć się: 10 najbardziej przyjaznych zwierząt na Ziemi # 3 Pies podobny do wilka: Siberian Husky Większość ludzi poproszonych o podanie listy psów, które wyglądają jak wilki, natychmiast krzyczy „Siberian Husky!” Kły średniej wielkości - hod Czukocki ludzie - pierwotnie pochodzą z północy Azja . Niektóre odmiany są przystosowane do jazdy na sankach; inne są stworzone do strzeżenia i towarzystwa. Mają stojące, trójkątne uszy i bardzo przypominają swoich większych kuzynów, Alaskan Malamutes . Zaprojektowane, aby wytrzymać mroźne temperatury, husky syberyjskie mają dwie warstwy futra i długie krzaczaste ogony, które owijają się wokół siebie, gdy są zimne. Większość przedstawicieli tej rasy jest czarno-biała, ale niektóre rzadkie piękności noszą sobole i brązowe płaszcze. Jeśli masz ochotę na oparty na prawdziwej historii, chwytający za serce film o niesamowitym Siberian Husky, przejdź do Iść .Dobry pies! Przeczytaj więcej o Syberii Husky , to dużo zrzuciło, tutaj . Siberian Husky dające z siebie wszystko w wyścigu zaprzęgów # 4 Pies podobny do wilka: Wilczak Saarloosa Wilczaki Saarloosa są dla nich martwe wilki - prawdopodobnie dlatego, że są ćwierć łubinu! Mieszanka owczarków niemieckich i eurazjatyckiej szarości wilki , Wilczaki Saarloosa mają duże, stojące, spiczaste uszy i długie, cienkie nogi. Jego pierwotny hodowca, Holender Leendert Saarloos, chciał ożywić prymitywne instynkty psów w Owczarek niemiecki -jak pies. Uważał, że psy pracujące stały się zbyt miękkie i chciał ponownie wprowadzić trochę wilka. W tym celu skojarzył samca owczarka niemieckiego i samicę wilka. Następnie Saarloos sparował swoje potomstwo z owczarkami niemieckimi. Ale wyniki zdradziły wizję hodowcy. Jego potomstwem okazały się potulne psy do towarzystwa. Dziś Holenderski Związek Kynologiczny rozpoznaje rasę i często są reklamowane jako świetne dla rodzin spędzających czas na świeżym powietrzu. Stado wilczaków Saarloosa spędzających czas w śniegu # 5 Pies podobny do wilka: Kanadyjski pies Eskimo / Kanadyjski pies Inuit Nazywane „qimmit” przez niektóre ludy Eskimosów i kanadyjskim psem Eskimosów przez rząd Nunavut, kanadyjskie psy Eskimo były hodowane do pracy. Średniej wielkości, z dużymi, trójkątnymi uszami i ciemnymi, migdałowatymi oczami, kanadyjskie psy eskimoskie emanują niezaprzeczalną wilczą aurą. Niestety, oni też stoją w obliczu wygaśnięcie . Według ostatnich danych, pozostało tylko około 300 rasowych. Co doprowadziło do upadku Kanadyjskiego Psa Eskimosa? Cynofile połącz nieszczęście rasy z wieloletnia inicjatywa uboju prowadzona przez Królewską Kanadyjską Policję Konną . W latach 1950-1970 kanadyjscy stróże prawa rutynowo zabijali kanadyjskie psy eskimoskie. Według niektórych szacunków w tym okresie życie straciło 20 000 psów. Ludy Pierwszych Narodów pamiętają kampanię jako gra o władzę, aby zranić tubylcze społeczności . RCMP twierdzi, że egzekucje były niefortunny, ale konieczny środek napędzany troską o zdrowie publiczne. Aby dowiedzieć się więcej o psach eskimosach, znanych jako „Eskies”, tutaj . Canadian Eskimo Dog wisi z niedźwiedziem polarnym Możesz także cieszyć się: 5 największych zwierząt w oceanie # 6 Wilczy pies: Alaskan Malamute Alaskan Malamutes należą wprost do kategorii „psy, które wyglądają jak wilki”. Są prawie identyczne jak husky syberyjskie - z wyjątkiem większych i bardziej puszystych. Alaskan Malamute to pies na zimę wyhodowany do ciągnięcia śnieżnych sań niedźwiedź Arktyki temperatury. Alekupujący uważaj: całe to prażone futro - które nadaje im wilczy wygląd - wypada! Alaskan Malamuty zrzucają, zrzucają, a potem zrzucają jeszcze więcej. Jeśli jednak szukasz na rynku kochającego, lojalnego, dużego szczeniaka - a dywany ze spadającego futra Ci nie przeszkadzają - Alaskan Malamute to rasa do odkrycia. Zdobądź więcej niż jeden, jeśli możesz! Podobnie jak wilki, Alaskan Malamute wolą wisieć w stadach. Dowiedz się więcej o Alaskan Malamutes , którzy są zarówno bardzo serdeczni, jak i nieco uparci, tutaj . Alaskan Malamute truchta przez śnieg # 7 Pies podobny do wilka: owczarek niemiecki Druga najpopularniejsza rasa psów w Stany Zjednoczone , Niemieccy pastrze są jednymi z najpowszechniejszych psów typu wilczego. Występują w różnych kolorach i podobnie jak ich łubinowi przodkowie noszą podwójne futra. Duże, jędrne uszy owczarków niemieckich również oddają hołd swoim dzikim korzeniom. Ludzie szybko oskarżają owczarki niemieckie o hiperagresję, ale w rzeczywistości większość z nich jest po prostu z dala od obcych - nie jest wrogo nastawiona. Osoby, które dołączają do rodzin jako szczenięta, są zazwyczaj kochającymi, przytulnymi istotami. Są także inteligentnymi, szybkimi uczniami. Jeśli jednak nie czują się widziani i kochani, owczarki niemieckie mogą destrukcyjnie wyrazić swoją frustrację. Jeśli więc rozważasz przyjęcie kogoś do swojego życia, upewnij się, że możesz obsypać go miłością i uwagą. Aby dowiedzieć się więcej o owczarkach niemieckich, które nadmiernie gubią, tutaj . # 8 Pies podobny do wilka: szwedzki Vallhund Ostatnim wyborem dla psów wyglądających jak wilki jest szwedzki Vallhund. Średnie około 25 funtów i 12 cali wysokości, szwedzkie Vallhunds są pipsqueaks z wilczego stada psów. Choć małe, ich charakterystyczne uszy, gruba sierść i mocna budowa są świadectwem ich korzeni. Szwedzkie Vallhunds były ulubieńcami Wikingów, a krępa rasa regularnie dołączała do rejsów na długich statkach. Ale ludzie z alergiami powinni zachować ostrożność w okolicach Vallhunds. Te energiczne psy wypuszczają serce dwa razy w roku - a ze względu na swój rozmiar wyładowują mnóstwo futra. Szwedzkie Vallhunds to mała, podobna do wilka rasa psów To nasza lista 10 najlepszych psów, które wyglądają jak wilki. Dalej: najstarszy żywe zwierzęta obecnie na Ziemi!
Rezultatem jest pies podobny do swojego miniaturowego „przodka”, ale o imponujących rozmiarach i mocy. Sukces Dobermanna został doceniony po jego śmierci (1894), przypisując jego nazwisko całej rasie.
Wikimedia Commons Jak wyglądały psy, zanim Szare Wilki zostały udomowione w nowoczesne pudle, sznaucery i golden retrievery? Na kolejnych slajdach znajdziesz zdjęcia i szczegółowe profile kilkunastu prehistorycznych psów z ery kenozoicznej, od Aelurodona po Tomarctus. Aelurodon Narodowe Muzeum Historii Naturalnej Nazwa: Aelurodon (z greckiego „ząb kota”); wymawiane ay-LORE-oh-don Siedlisko: Równiny Ameryki Północnej Epoka historyczna: Środkowo-późny miocen (16-9 mln lat temu) Rozmiar i waga: Około pięciu stóp długości i 50-75 funtów Dieta: Mięso Cechy wyróżniające: budowa podobna do psa; mocne szczęki i zęby Jak na prehistorycznego psa , Aelurodon (z greckiego „ząb kota”) otrzymał nieco dziwną nazwę. Ten „miażdżący kości” psowaty był bezpośrednim potomkiem Tomarctusa i był jednym z wielu podobnych do hieny proto-psów, które przemierzały Amerykę Północną w epoce miocenu . Istnieją dowody na to, że większe gatunki Aelurodon mogły polować (lub wędrować) na trawiastych równinach stadami, albo zabijając chorą lub starzejącą się zdobycz, albo rojąc się wokół już martwych zwłok i rozłupując kości potężnymi szczękami i zębami. Amficjona Sergio Perez Zgodnie ze swoim przydomkiem, Amphicyon , „niedźwiadkowy pies”, wyglądał jak mały niedźwiedź z głową psa i prawdopodobnie prowadził również niedźwiadkowy tryb życia, żywiąc się oportunistycznie mięsem, padliną, rybami, owocami i roślinami. Jednak był bardziej przodkiem psów niż niedźwiedzi! Borofag Wikimedia Commons Nazwa: Borophagus (z greckiego „żarłoczny zjadacz”); wymawiane BORE-oh-FAY-gus Siedlisko: Równiny Ameryki Północnej Epoka historyczna: miocen-plejstocen (12-2 mln lat temu) Rozmiar i waga: Około pięciu stóp długości i 100 funtów Dieta: Mięso Cechy wyróżniające: Ciało podobne do wilka; duża głowa z potężnymi szczękami Borophagus był ostatnim z dużej, licznej grupy północnoamerykańskich ssaków drapieżnych, nieformalnie znanych jako „psy hieny”. Blisko spokrewniony z nieco większym Epicyonem, ten prehistoryczny pies (lub „kanid”, jak należy go technicznie nazywać) żył podobnie jak współczesna hiena, zamiast polować na żywe zwłoki padając już martwe zwłoki. Borophagus posiadał niezwykle dużą, muskularną głowę z potężnymi szczękami i był prawdopodobnie najwspanialszym kruszącym kości ze swojej linii psowatych; jego wyginięcie dwa miliony lat temu pozostaje trochę tajemnicą. (Nawiasem mówiąc, prehistoryczny pies, wcześniej znany jako Osteoborus, został teraz przypisany jako gatunek Borophagus.) Cynodictis Wikimedia Commons Do niedawna powszechnie uważano, że późny eocen Cynodictis („pies pośredni) był pierwszym prawdziwym „psem”, a zatem leżał u podstaw 30 milionów lat ewolucji psów. Dziś jednak jego związek ze współczesnymi psami jest przedmiotem debaty. Straszny Wilk Daniel Antoni Jeden z czołowych drapieżników plejstoceńskiej Ameryki Północnej, Dire Wolf rywalizował o zdobycz z tygrysem szablozębnym, o czym świadczy fakt, że tysiące okazów tych drapieżników zostało wydobytych z La Brea Tar Pits w Los Angeles. Dusicyon Wikimedia Commons Dusicyon był nie tylko jedynym prehistorycznym psem żyjącym na Falklandach (u wybrzeży Argentyny), ale także jedynym ssakiem, kropka – co oznacza, że ​​nie polował na koty, szczury i świnie, ale na ptaki, owady, a być może nawet skorupiaki, które wypłynęły wzdłuż brzegu. Epicjo Wikimedia Commons Największy gatunek Epicyon ważył od 200 do 300 funtów – tyle samo lub więcej niż dorosły człowiek – i posiadał niezwykle potężne szczęki i zęby, które sprawiały, że ich głowy wyglądały bardziej jak u dużego kota niż psa lub wilka. Eucyon Wikimedia Commons Nazwa: Eucyon (z greckiego „oryginalny pies”); wymawiane TY- westchnienie Siedlisko: Równiny Ameryki Północnej Epoka historyczna: Późny miocen (10-5 mln lat temu) Rozmiar i waga: Około trzech stóp długości i 25 funtów Dieta: Mięso Cechy wyróżniające: Średni rozmiar; rozszerzone zatoki w pysku Upraszczając nieco sprawę, późnomioceński Eucyon był ostatnim ogniwem w łańcuchu prehistorycznej ewolucji psów przed pojawieniem się Canis, jedynego rodzaju obejmującego wszystkie współczesne psy i wilki. Sam Eucyon o długości trzech stóp wywodził się od wcześniejszego, mniejszego rodzaju psiego przodka, Leptocyon, i wyróżniał się rozmiarem zatok czołowych, co było przystosowaniem związanym z jego zróżnicowaną dietą. Uważa się, że pierwszy gatunek Canis wyewoluował z gatunku Eucyon w późnej miocenie w Ameryce Północnej, około 5-6 milionów lat temu, chociaż sam Eucyon przetrwał jeszcze kilka milionów lat. Hesperocyon Wikimedia Commons Nazwa: Hesperocyon (z greckiego „pies zachodni”); wymawiane hess-per-OH-sie-on Siedlisko: Równiny Ameryki Północnej Epoka historyczna: Późny eocen (40-34 mln lat temu) Rozmiar i waga: Około trzech stóp długości i 10-20 funtów Dieta: Mięso Cechy wyróżniające: Długie, eleganckie ciało; krótkie nogi; psie uszy Psy zostały udomowione dopiero około 10 000 lat temu, ale ich ewolucyjna historia sięga znacznie dalej – o czym świadczy jeden z najwcześniejszych dotąd odkrytych psów, Hesperocyon, który żył w Ameryce Północnej aż 40 milionów lat temu, pod koniec epoki eocenu . . Jak można się spodziewać po tak odległym przodku, Hesperocyon nie przypominał żadnej rasy psów żyjących dzisiaj i bardziej przypominał gigantyczną mangusę lub łasicę. Jednak ten prehistoryczny pies miał początki wyspecjalizowanych, psiopodobnych, ścinających mięso zębów, a także wyraźnie psich uszu. Istnieją spekulacje, że Hesperocyon (i inne psy późnego eocenu) mogły prowadzić egzystencję podobną do surykatki w podziemnych norach, ale brakuje na to dowodów. Iktiterium Amerykańskie Muzeum Historii Naturalnej Nazwa: Ictitherium (z greckiego „ssak kuny”); wymawiane ICK-tih-THEE-ree-um Siedlisko: Równiny północnej Afryki i Eurazji Epoka historyczna: Środkowy miocen – wczesny pliocen (13-5 mln lat temu) Rozmiar i waga: Około czterech stóp długości i 25-50 funtów Dieta: Nienasycony Cechy wyróżniające: Ciało szakala; spiczasty pysk Dla wszystkich celów i celów, Ictitherium oznacza czas, w którym pierwsze podobne do hieny mięsożerne schodziły z drzew i ślizgały się po rozległych równinach Afryki i Eurazji (większość tych wczesnych myśliwych mieszkała w Ameryce Północnej, ale Ictitherium było głównym wyjątkiem). . Sądząc po zębach, Ictitherium wielkości kojota stosował dietę wszystkożerną (prawdopodobnie obejmującą owady, a także małe ssaki i jaszczurki), a odkrycie wielu pomieszanych szczątków jest kuszącą wskazówką, że ten drapieżnik mógł polować w stadach. (Nawiasem mówiąc, Ictitherium nie był technicznie psem prehistorycznym, ale raczej dalekim kuzynem.) Leptocyon Wikimedia Commons Nazwa: Leptocyon (z greckiego „smukły pies”); wymawiane LEP-toe-SIGH-on Siedlisko: Lasy Ameryki Północnej Epoka historyczna: Oligocen-miocen (34-10 milionów lat temu)) Rozmiar i waga: Około dwóch stóp długości i pięciu funtów Dieta: Małe zwierzęta i owady Cechy wyróżniające: Mały rozmiar; wygląd podobny do lisa Wśród najwcześniejszych przodków współczesnych psów różne gatunki Leptocyon wędrowały po równinach i lasach Ameryki Północnej przez aż 25 milionów lat, czyniąc to małe, podobne do lisa zwierzę jednym z najbardziej udanych rodzajów ssaków wszechczasów. W przeciwieństwie do większych, „miażdżących kości” psich kuzynów, takich jak Epicyon i Borophagus, Leptocyon żywił się małą, ślizgającą się, żywą zdobyczą, prawdopodobnie obejmującą jaszczurki, ptaki, owady i inne małe ssaki (i można sobie wyobrazić, że większe, podobne do hien prehistoryczne psy sami epoki miocenu nie mieli nic przeciwko robieniu okazjonalnej przekąski z Leptocyonu!) Tomarctus Wikimedia Commons Nazwa: Tomarctus (z greckiego „niedźwiedź cięty”); wymawiane tah-MARK-tuss Siedlisko: Równiny Ameryki Północnej Epoka historyczna: Środkowy miocen (15 milionów lat temu) Rozmiar i waga: Około czterech stóp długości i 30-40 funtów Dieta: Mięso Cechy wyróżniające: Wygląd podobny do hieny; potężne szczęki Podobnie jak inny drapieżnik z ery kenozoicznej, Cynodictis , Tomarctus od dawna jest ssakiem, do którego udają się ludzie, którzy chcą zidentyfikować pierwszego prawdziwego prehistorycznego psa. Niestety, niedawna analiza wykazała, że ​​Tomarctus nie był bardziej przodkiem współczesnych psów (przynajmniej w bezpośrednim sensie) niż którykolwiek z innych hienopodobnych ssaków z epoki eocenu i miocenu. Wiemy, że ten wczesny „psowaty”, który zajmował miejsce na linii ewolucyjnej, której kulminacją były drapieżniki wierzchołkowe, takie jak Borophagus i Aelurodon, posiadał potężne, miażdżące kości szczęki i nie był jedynym „piesem hieny” w średnim wieku. Mioceńska Ameryka Północna, ale poza tym Tomarctus pozostaje tajemnicą.

Wróćmy jednak do samej treści, równie wartościowej co ilustracje. Staruszek imieniem Hektor pięknie gra na skrzypcach. Co prawda lata wspaniałej kariery ma już za sobą i występuje teraz na ulicy, lecz nie czuje się samotny. Towarzyszy mu bowiem wierny pies Hugo. Wkrótce okazuje się, że ludzie nie chcą już słuchać muzyki starca.

czapla - Ptak wodny podobny do żurawia., orzeł - Ptak drapieżny symbol naszego państwa., jaszczurka - Bardzo zwinny mały gad, potrafi odrzucać ogon, który po pewnym czasie odrasta., ryś - Dziki kot w cętki, jego szpiczaste uszy sa zakończone czarnymi pędzelkami., sójka - Wybiera sie za morze, ale wybrać się nie może., żaba - Pospolity płaz bezogonowy rozmnażający się w wodzie., bocian - Podobno żywi się żabami., wilk - Drapieżny ssak podobny do psa., niedźwiedź - Miś nie miś, lepiej przed nim zmykać., pelikan - Duży ptak wodny z workiem na pokarm pod dziobem., traszka - Wodno-lądowy płaz ogoniasty podobny do salamandry, sowa - Najmądrzejszy ptak., bielik - Podobny do orła- faktycznie uwidoczniony w godle Polski., mewa - Popularny ptak morski., żuraw - W parze z czaplą., dzięcioł - Lekarz drzew., zając - Szarak, jastrząb - Drapieżny ptak albo nazwa okrętów lub samolotów., Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Mastiff tybetański trafił do naszej niedźwiedzicy dlatego, że jest nieco podobny do niedźwiedzia. A ponieważ Cisna czuła się trochę samotna w ZOO podjęto decyzję o takim właśnie sposobie zaspokojenia potrzeby bliskości. Odpowiedzi Królik5 odpowiedział(a) o 14:18 Jest taki piesek o imieniu to szpic miniaturowy,który ma tak ściętą sierść że wygląda jak mały też taka rasa psa chow można pudla tak ściąć. Coś z tych ras:Chow ChowMastif tybetańskiObstrzyżony szpic miniaturowy Owczarek Kaukaski hinia11 odpowiedział(a) o 15:29 Szpic miniaturowy pomeranian dziwnie obcięty o imieniu ChowMastiff Tybetański z chińskich linii hodowlanych, psy z chińskich linii mają bardzo gęstą sierść, są bardziej masywne niż nasze polskie Tybetany więc przypominają niedźwiadki i to bardzo. EKSPERTDeliya odpowiedział(a) o 15:37 Niedzwiadka? Zapewne chodzi Ci o chow chow. Je nazywa sie "niedźwiadkami" blocked odpowiedział(a) o 15:39 blocked odpowiedział(a) o 17:12 Boo neva odpowiedział(a) o 17:15 Zapewne chodzi o Chow Chow'a. Na nie się potocznie mówi "niedźwiadki". EKSPERTRitenuto. odpowiedział(a) o 14:55 Jest kilka opcji:Mastiff TybetańskiSzpic Miniaturowy Pomeranian idiotycznie obcięty, powszechnie znany jako BooChow Chow Sappy:c: odpowiedział(a) o 14:17 Uważasz, że ktoś się myli? lub

Jeden jest popularnym zwierzęciem towarzyszącym, jednym z najczęstszych zwierząt domowych na świecie, i ma doskonałą skłonność do bycia zwierzakiem. Drugi jest nie tylko postrzegany jako dzikie zwierzę, które nigdy nie powinno być zwierzęciem domowym, ale jest także obawia się niebezpieczeństwa.

Mastif tybetański /Do-khyiJest w stanie podjąć walkę z wrogiem wielkości lamparta, jeśli stado, którego pilnuje jest zagrożone. Może również stać się wielkim przyjacielem i obrońcą swego właściciela, pod warunkiem, że trafi do człowieka mądrego i konsekwentnego. Mastyf tybetański, podobnie do innych ras obronnych i stróżujących, to pies silny oraz inteligentny, ale również nieco dziki i trudny do ułożenia. Jednocześnie to najdroższy pies świata. Klasyfikacja FCIGrupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydłaSekcja Molosy typu górskiegoNie podlega próbom pracyNazwaW przypadku mastifa tybetańskiego używane są również inne nazwy: mastyf tybetański, dog tybetański, tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, rasyPochodzenie tej jednej z najstarszych ras nie zostało zbyt dobrze poznane, ale przez to jest fascynująca i wyjątkowa, o czym pisał i Arystoteles, i Marco Polo. Z tego też powodu powstało wiele teorii tłumaczących ich niezwykłość. Jedna z nich głosiła, że mastyf tybetański jest przodkiem wszystkich ras molosów, ale większość współczesnych ekspertów kwestionuję ową wiarygodne analizy genetyczne przeprowadzone przez Nanjing Agricultural University’s Laboratory of Animal Reproductive Genetics and Molecular Evolution w Nankin sugerują, że – w porównaniu do większości współczesnych ras, które oddzieliły się od wilka ok. 42 000 lat temu – mastyf tybetański stał się oddzielną rasą ok. 58 000 lat zadań mastyfów należało pilnowanie stad pasących się w Himalajach oraz strzeżenie tybetańskich klasztorów. Jerzy IV Hanowerski – król Wielkiej Brytanii i Hanoweru, panujący w wieku XIX, był właścicielem dwóch mastyfów, a w roku 1906 stały się na tyle popularne, że prezentowano je w Crystal Palace. Po wybuchu wojny Anglicy przestali się nimi zachwycać, co doprowadziło prawie do wymarcia rasy na roku 1980 na całym świecie zaczęto przypominać sobie o mastyfach i, choć nadal rasę uważa się za rzadką, AKC i FCI zarejestrowały ją, tworząc również jej to również… mastif hodowcy rozróżniają dwa typu mastyfa tybetańskiego: Do-khyi i Tsang-khyi (po tybetańsku znaczy to tyle, co „pies z Tsang”). Druga odmiana nazywana jest także „typem klasztornym”, opisywanym jako wyższy, cięższy i posiadający liczniejsze fałdy na pysku w porównaniu do odmiany Do-khyi – „typu koczowniczego”. Mimo różnic, w jednym miocie mogą pojawić się przedstawiciele obu typów z tym, że cięższe szczenięta przychodzą na świat mniej hodowane na Zachodzie ważą 60 – 90 kg, ale górna granica tego przedziału klasyfikowana jest jako nadwaga. Ogromne rozmiary psa przeszkadzają w pełnieniu roli, jaką nadano mu pierwotnie, dlatego w Chinach zbyt duże psy tej rasy nie są zbyt „użyteczne”. Zazwyczaj jest bardzo odporny na niskie temperatury – gdyby nie to, nie przetrwałby zbyt długo w Tybecie i na dużych wysokościach, z których słyną Himalaje (północny Nepal, Indie, Bhutan). Zachowania instynktowne i umiejętność tworzenia psich stad znacząco przyczyniły się do przetrwania rasy w ciężkich warunkach. SierśćDwuwarstwowe futro jest długie, dostosowujące się do klimatu i występujące w rozmaitych kolorach: czarnym z podpaleniem lub bez, błękitnym, czerwonym (od bladego złota do głębokiej czerwieni), śniadym. Widoczne są nierzadko białe akcenty, zwłaszcza gwiazdka na piersi. Włos gęsty, twardy – warstwa okrywowa niebyt długa, ani gruba, za to szorstka, nastroszona, prosta. Podszerstek charakteryzuje się gęstością i wełnistością, w miesiącach ciepłych jest cieńszy. U psów bardziej efektowna niż u suk; specyficzna jest również kryza uformowana z sierści na szyi i mastify nie wydziela specyficznego, nieprzyjemnego zapachu, który występuje u wielu dużych ras – bez względu na długość i kolor może ona bowiem zrzucać brud i jest odporna na wchłanianie przykrych aromatów. Choć futro zrzuca przez cały rok w niewielkich ilościach, wielkie linienie ma z reguły miejsce późną zimą lub wczesną wiosną, czasem też późnym latem i wczesna jesienią; na grubość, strukturę sierści i okresy linienia duży wpływ ma psa jest szeroka, mocna i ciężka, między okiem i pyskiem widoczna często fałda skórna. Oczy niezbyt duże, ale też niemałe, tęczówka w różnych odcieniach brązu (zależnie od umaszczenia); oczy szeroko rozstawione, owalne i nieco skośnie ulokowane, można w nich dostrzec spokój i godność. Uszy w kształcie trójkąta, średniej wielkości, miękkie, osadzone między krawędzią czaszki a okiem, skierowane ku przodowi. Sylwetka mocna, umięśniona, zakończona średniej długości ogonem, osadzonym wysoko, delikatnie zawiniętym, tworzącym linie prostą z grzbietem; gdy pies jest pobudzony, nosi go tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, Tybecie i na Zachodzie, jako pies obronny zwierząt gospodarskich, jest w stanie wejść w konfrontację z drapieżnikiem o gabarytach wilka czy lamparta, ale z reguły zachowuje się jako typowy pies pasterski, który reaguje na intruza szczekaniem, aby go odstraszyć i uniknąć walki. Uspołecznione mastyfy najlepiej czują się w domu z dużym ogrodem i innym psem, dlatego nie nadaje się dla osób mieszkających w bloku. Osobniki hodowane na Zachodzie wydają się bardziej sympatyczne od swych tybetańskich odpowiedników, ale wykazują też spory dystans względem obcych osób odwiedzających dom setki lat selektywnej hodowli stworzono wspaniałego obrońcę rodzin, dlatego mastyf tybetański świetnie sprawdza się jako nocny wartownik utrzymujący potencjalnych napastników na dystans, reagując na dźwięki szczekaniem. Pozostawianie psa na całą noc na podwórku blisko sąsiadów nie jest zatem zalecane. Aby nocą być bardziej aktywnym, czujnym i przytomnym stróżem, mastyf często śpi za dnia. Jak wszystkie rasy obronne jest inteligentny, ale i uparty, dlatego wskazane jest poddanie go szkoleniu z zakresu posłuszeństwa, ponadto, mastif tybetański to pies o dominującym charakterze. To połączenie cech wymaga od potencjalnego właściciela silnej osobowości, przed którą pies się nieco ugnie. Brak spójności, konsekwencji i wyrazistości podczas szkolenia może doprowadzić do wychowania psa na zwierzę potencjalnie niebezpieczne i nieobliczalne (choć dotyczy to praktycznie wszystkich ras).Opiekuńczość mastyfów wymaga nadzorowania ze strony właściciela, aby unikać nieprzewidzianych incydentów, podczas których pies zachowa się jak typowy obrońca i stróż. Generalnie rzecz ujmując, rasa nie jest zalecana początkującym mastif zdrowotnaW przeciwieństwie do większości dużych ras, średnia długość życia mastyfów jest długa – mieści się w przedziale 10 – 14 lat; zależy to jednak od linii hodowlanej – psy z chowu wsobnego żyją krócej i częściej obrębie rasy mamy do czynienia z mniejszą liczbą chorób genetycznych niż u innych ras. Jeśli jednak pies choruje, najczęściej na niedoczynność tarczycy, pojawić się może też wywinięcie powieki, problemy skórne (w tym alergie, choroby autoimmunologiczne, nużyca), widoczne są wady zgryzu: przodozgryz, stłoczenie zębów. Do ciężkich chorób zalicza się wady serca, drgawki, padaczkę, progresywny zanik siatkówki, zaćmę, infekcje kanału słuchowego, dysplazje stawów (częste u dużych psów).Mastif tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, pies świata. 2 mln dolarów za psa?Rasa jest uznawana za rzadką, dlatego wiele osób jest w stanie dużo zapłacić za mastyfa; pewna Chinka wydała na 18-miesięcznego samca czystej krwi 4 mln yuanów, nadając mu imię Jangcy 2. W marcu 2001 r. baron węglowy z Chin kupił czerwonego mastyfa tybetańskiego za 10 mln yuanów. Najnowsze doniesienia sugerują, iż zapłacono za mastifa tybetańskiego 2 mln dolarów. Istnieje więcej doniesień dotyczących niebotycznych kwot, za jakie ludzie są w stanie nabyć psa tej rasy, jednak wydaje się, że większość z nich to tylko chwyt marketingowy hodowców, mający na celu podbijać cenę rasowców. Żądni pieniędzy hodowcy prezentują wyretuszowane zdjęcia mastyfów na swoich stronach internetowych, nasycając barwę sierści, zwiększając gabaryty i umięśnienie sprzedawanych psów. „Udoskonalanie” zdjęć jest posunięte do tego stopnia, że osoby kupujące psa często czują się oszukane. Nieco więcej na ten temat w artykule – Najdroższe zwierzęta dajcie się zatem na to nabierać i nie płaćcie więcej niż … 1 mln dolarów za takiego psa, dwóch milionów bowiem z pewnością nie jest wart 😉Ach, i jeszcze jedno – mastif tybetański, wbrew zapewnieniom niektórych hodowców, nie ma nic wspólnego z lwem 🙂 Niektórzy hodowcy twierdzą, iż ma wspólnych przodków 😉Mastif tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, dane i wymiaryMastyf tybetańskiWysokość w kłębie:psy: ok. 66 cmsuki: ok. 61 cmMasa: ok. 60 kgDługość życia: 10 – 14 latNie zadzieraj z mastifem tybetańskim…Mastif tybetański – ciekawostkiMastyf tybetański określany jest jako Do-khyi („strażnik bramy”/”pies, który może być uwiązany”/pies, który może strzec”), co odzwierciedla pierwotne zajęcia, do jakich był angażowany: strzeżenie stad, namiotów, wsi, klasztorów i pałaców. W Nepalu znany pod nazwą Bhote Kukur (Bhut po Nepalu znaczy „Tybet”).W 2008 r. po raz pierwszy rasa wzięła udział w Westminster Kennel Club Dog tybetański to jedna z kilku ras psów, u których zachował się rytm jednej rui w roku – cecha ta występuje powszechnie u dzikich psowatych, takich jak wilk. U psów zamieszkujących mniejsze wysokości i lżejszy klimat ruja występuje 2 razy w tybetańskie, zamieszkujące regiony górzyste, do dzisiaj cenią umiejętności obronne mastyfów wykorzystywane przy pilnowaniu stad owiec i tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, domoweRasy psówPies faraonaBulmastifSznaucer olbrzymNowofundlandOwczarek podhalańskiDogue de BordeauxOwczarek kaukaskiDobermanBernardynChow chowSznaucer miniaturowyGolden retrieverLabradorHusky syberyjskiOwczarek niemieckiDog niemieckiRottweilerBerneński pies pasterskiGrzywacz chińskiBulterierBuldog king charles spanielYorkshire TerrierPsowatePies dingoLikaonCyjonWilk

.
  • uk47w33ucm.pages.dev/403
  • uk47w33ucm.pages.dev/139
  • uk47w33ucm.pages.dev/921
  • uk47w33ucm.pages.dev/496
  • uk47w33ucm.pages.dev/843
  • uk47w33ucm.pages.dev/86
  • uk47w33ucm.pages.dev/259
  • uk47w33ucm.pages.dev/976
  • uk47w33ucm.pages.dev/981
  • uk47w33ucm.pages.dev/600
  • uk47w33ucm.pages.dev/614
  • uk47w33ucm.pages.dev/441
  • uk47w33ucm.pages.dev/245
  • uk47w33ucm.pages.dev/771
  • uk47w33ucm.pages.dev/137
  • pies podobny do niedźwiedzia