Wróćmy jednak do samej treści, równie wartościowej co ilustracje. Staruszek imieniem Hektor pięknie gra na skrzypcach. Co prawda lata wspaniałej kariery ma już za sobą i występuje teraz na ulicy, lecz nie czuje się samotny. Towarzyszy mu bowiem wierny pies Hugo. Wkrótce okazuje się, że ludzie nie chcą już słuchać muzyki starca.
czapla - Ptak wodny podobny do żurawia., orzeł - Ptak drapieżny symbol naszego państwa., jaszczurka - Bardzo zwinny mały gad, potrafi odrzucać ogon, który po pewnym czasie odrasta., ryś - Dziki kot w cętki, jego szpiczaste uszy sa zakończone czarnymi pędzelkami., sójka - Wybiera sie za morze, ale wybrać się nie może., żaba - Pospolity płaz bezogonowy rozmnażający się w wodzie., bocian - Podobno żywi się żabami., wilk - Drapieżny ssak podobny do psa., niedźwiedź - Miś nie miś, lepiej przed nim zmykać., pelikan - Duży ptak wodny z workiem na pokarm pod dziobem., traszka - Wodno-lądowy płaz ogoniasty podobny do salamandry, sowa - Najmądrzejszy ptak., bielik - Podobny do orła- faktycznie uwidoczniony w godle Polski., mewa - Popularny ptak morski., żuraw - W parze z czaplą., dzięcioł - Lekarz drzew., zając - Szarak, jastrząb - Drapieżny ptak albo nazwa okrętów lub samolotów., Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Mastiff tybetański trafił do naszej niedźwiedzicy dlatego, że jest nieco podobny do niedźwiedzia. A ponieważ Cisna czuła się trochę samotna w ZOO podjęto decyzję o takim właśnie sposobie zaspokojenia potrzeby bliskości. Odpowiedzi Królik5 odpowiedział(a) o 14:18 Jest taki piesek o imieniu to szpic miniaturowy,który ma tak ściętą sierść że wygląda jak mały też taka rasa psa chow można pudla tak ściąć. Coś z tych ras:Chow ChowMastif tybetańskiObstrzyżony szpic miniaturowy Owczarek Kaukaski hinia11 odpowiedział(a) o 15:29 Szpic miniaturowy pomeranian dziwnie obcięty o imieniu ChowMastiff Tybetański z chińskich linii hodowlanych, psy z chińskich linii mają bardzo gęstą sierść, są bardziej masywne niż nasze polskie Tybetany więc przypominają niedźwiadki i to bardzo. EKSPERTDeliya odpowiedział(a) o 15:37 Niedzwiadka? Zapewne chodzi Ci o chow chow. Je nazywa sie "niedźwiadkami" blocked odpowiedział(a) o 15:39 blocked odpowiedział(a) o 17:12 Boo neva odpowiedział(a) o 17:15 Zapewne chodzi o Chow Chow'a. Na nie się potocznie mówi "niedźwiadki". EKSPERTRitenuto. odpowiedział(a) o 14:55 Jest kilka opcji:Mastiff TybetańskiSzpic Miniaturowy Pomeranian idiotycznie obcięty, powszechnie znany jako BooChow Chow Sappy:c: odpowiedział(a) o 14:17 Uważasz, że ktoś się myli? lubJeden jest popularnym zwierzęciem towarzyszącym, jednym z najczęstszych zwierząt domowych na świecie, i ma doskonałą skłonność do bycia zwierzakiem. Drugi jest nie tylko postrzegany jako dzikie zwierzę, które nigdy nie powinno być zwierzęciem domowym, ale jest także obawia się niebezpieczeństwa.
Mastif tybetański /Do-khyiJest w stanie podjąć walkę z wrogiem wielkości lamparta, jeśli stado, którego pilnuje jest zagrożone. Może również stać się wielkim przyjacielem i obrońcą swego właściciela, pod warunkiem, że trafi do człowieka mądrego i konsekwentnego. Mastyf tybetański, podobnie do innych ras obronnych i stróżujących, to pies silny oraz inteligentny, ale również nieco dziki i trudny do ułożenia. Jednocześnie to najdroższy pies świata. Klasyfikacja FCIGrupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydłaSekcja Molosy typu górskiegoNie podlega próbom pracyNazwaW przypadku mastifa tybetańskiego używane są również inne nazwy: mastyf tybetański, dog tybetański, tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, rasyPochodzenie tej jednej z najstarszych ras nie zostało zbyt dobrze poznane, ale przez to jest fascynująca i wyjątkowa, o czym pisał i Arystoteles, i Marco Polo. Z tego też powodu powstało wiele teorii tłumaczących ich niezwykłość. Jedna z nich głosiła, że mastyf tybetański jest przodkiem wszystkich ras molosów, ale większość współczesnych ekspertów kwestionuję ową wiarygodne analizy genetyczne przeprowadzone przez Nanjing Agricultural University’s Laboratory of Animal Reproductive Genetics and Molecular Evolution w Nankin sugerują, że – w porównaniu do większości współczesnych ras, które oddzieliły się od wilka ok. 42 000 lat temu – mastyf tybetański stał się oddzielną rasą ok. 58 000 lat zadań mastyfów należało pilnowanie stad pasących się w Himalajach oraz strzeżenie tybetańskich klasztorów. Jerzy IV Hanowerski – król Wielkiej Brytanii i Hanoweru, panujący w wieku XIX, był właścicielem dwóch mastyfów, a w roku 1906 stały się na tyle popularne, że prezentowano je w Crystal Palace. Po wybuchu wojny Anglicy przestali się nimi zachwycać, co doprowadziło prawie do wymarcia rasy na roku 1980 na całym świecie zaczęto przypominać sobie o mastyfach i, choć nadal rasę uważa się za rzadką, AKC i FCI zarejestrowały ją, tworząc również jej to również… mastif hodowcy rozróżniają dwa typu mastyfa tybetańskiego: Do-khyi i Tsang-khyi (po tybetańsku znaczy to tyle, co „pies z Tsang”). Druga odmiana nazywana jest także „typem klasztornym”, opisywanym jako wyższy, cięższy i posiadający liczniejsze fałdy na pysku w porównaniu do odmiany Do-khyi – „typu koczowniczego”. Mimo różnic, w jednym miocie mogą pojawić się przedstawiciele obu typów z tym, że cięższe szczenięta przychodzą na świat mniej hodowane na Zachodzie ważą 60 – 90 kg, ale górna granica tego przedziału klasyfikowana jest jako nadwaga. Ogromne rozmiary psa przeszkadzają w pełnieniu roli, jaką nadano mu pierwotnie, dlatego w Chinach zbyt duże psy tej rasy nie są zbyt „użyteczne”. Zazwyczaj jest bardzo odporny na niskie temperatury – gdyby nie to, nie przetrwałby zbyt długo w Tybecie i na dużych wysokościach, z których słyną Himalaje (północny Nepal, Indie, Bhutan). Zachowania instynktowne i umiejętność tworzenia psich stad znacząco przyczyniły się do przetrwania rasy w ciężkich warunkach. SierśćDwuwarstwowe futro jest długie, dostosowujące się do klimatu i występujące w rozmaitych kolorach: czarnym z podpaleniem lub bez, błękitnym, czerwonym (od bladego złota do głębokiej czerwieni), śniadym. Widoczne są nierzadko białe akcenty, zwłaszcza gwiazdka na piersi. Włos gęsty, twardy – warstwa okrywowa niebyt długa, ani gruba, za to szorstka, nastroszona, prosta. Podszerstek charakteryzuje się gęstością i wełnistością, w miesiącach ciepłych jest cieńszy. U psów bardziej efektowna niż u suk; specyficzna jest również kryza uformowana z sierści na szyi i mastify nie wydziela specyficznego, nieprzyjemnego zapachu, który występuje u wielu dużych ras – bez względu na długość i kolor może ona bowiem zrzucać brud i jest odporna na wchłanianie przykrych aromatów. Choć futro zrzuca przez cały rok w niewielkich ilościach, wielkie linienie ma z reguły miejsce późną zimą lub wczesną wiosną, czasem też późnym latem i wczesna jesienią; na grubość, strukturę sierści i okresy linienia duży wpływ ma psa jest szeroka, mocna i ciężka, między okiem i pyskiem widoczna często fałda skórna. Oczy niezbyt duże, ale też niemałe, tęczówka w różnych odcieniach brązu (zależnie od umaszczenia); oczy szeroko rozstawione, owalne i nieco skośnie ulokowane, można w nich dostrzec spokój i godność. Uszy w kształcie trójkąta, średniej wielkości, miękkie, osadzone między krawędzią czaszki a okiem, skierowane ku przodowi. Sylwetka mocna, umięśniona, zakończona średniej długości ogonem, osadzonym wysoko, delikatnie zawiniętym, tworzącym linie prostą z grzbietem; gdy pies jest pobudzony, nosi go tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, Tybecie i na Zachodzie, jako pies obronny zwierząt gospodarskich, jest w stanie wejść w konfrontację z drapieżnikiem o gabarytach wilka czy lamparta, ale z reguły zachowuje się jako typowy pies pasterski, który reaguje na intruza szczekaniem, aby go odstraszyć i uniknąć walki. Uspołecznione mastyfy najlepiej czują się w domu z dużym ogrodem i innym psem, dlatego nie nadaje się dla osób mieszkających w bloku. Osobniki hodowane na Zachodzie wydają się bardziej sympatyczne od swych tybetańskich odpowiedników, ale wykazują też spory dystans względem obcych osób odwiedzających dom setki lat selektywnej hodowli stworzono wspaniałego obrońcę rodzin, dlatego mastyf tybetański świetnie sprawdza się jako nocny wartownik utrzymujący potencjalnych napastników na dystans, reagując na dźwięki szczekaniem. Pozostawianie psa na całą noc na podwórku blisko sąsiadów nie jest zatem zalecane. Aby nocą być bardziej aktywnym, czujnym i przytomnym stróżem, mastyf często śpi za dnia. Jak wszystkie rasy obronne jest inteligentny, ale i uparty, dlatego wskazane jest poddanie go szkoleniu z zakresu posłuszeństwa, ponadto, mastif tybetański to pies o dominującym charakterze. To połączenie cech wymaga od potencjalnego właściciela silnej osobowości, przed którą pies się nieco ugnie. Brak spójności, konsekwencji i wyrazistości podczas szkolenia może doprowadzić do wychowania psa na zwierzę potencjalnie niebezpieczne i nieobliczalne (choć dotyczy to praktycznie wszystkich ras).Opiekuńczość mastyfów wymaga nadzorowania ze strony właściciela, aby unikać nieprzewidzianych incydentów, podczas których pies zachowa się jak typowy obrońca i stróż. Generalnie rzecz ujmując, rasa nie jest zalecana początkującym mastif zdrowotnaW przeciwieństwie do większości dużych ras, średnia długość życia mastyfów jest długa – mieści się w przedziale 10 – 14 lat; zależy to jednak od linii hodowlanej – psy z chowu wsobnego żyją krócej i częściej obrębie rasy mamy do czynienia z mniejszą liczbą chorób genetycznych niż u innych ras. Jeśli jednak pies choruje, najczęściej na niedoczynność tarczycy, pojawić się może też wywinięcie powieki, problemy skórne (w tym alergie, choroby autoimmunologiczne, nużyca), widoczne są wady zgryzu: przodozgryz, stłoczenie zębów. Do ciężkich chorób zalicza się wady serca, drgawki, padaczkę, progresywny zanik siatkówki, zaćmę, infekcje kanału słuchowego, dysplazje stawów (częste u dużych psów).Mastif tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, pies świata. 2 mln dolarów za psa?Rasa jest uznawana za rzadką, dlatego wiele osób jest w stanie dużo zapłacić za mastyfa; pewna Chinka wydała na 18-miesięcznego samca czystej krwi 4 mln yuanów, nadając mu imię Jangcy 2. W marcu 2001 r. baron węglowy z Chin kupił czerwonego mastyfa tybetańskiego za 10 mln yuanów. Najnowsze doniesienia sugerują, iż zapłacono za mastifa tybetańskiego 2 mln dolarów. Istnieje więcej doniesień dotyczących niebotycznych kwot, za jakie ludzie są w stanie nabyć psa tej rasy, jednak wydaje się, że większość z nich to tylko chwyt marketingowy hodowców, mający na celu podbijać cenę rasowców. Żądni pieniędzy hodowcy prezentują wyretuszowane zdjęcia mastyfów na swoich stronach internetowych, nasycając barwę sierści, zwiększając gabaryty i umięśnienie sprzedawanych psów. „Udoskonalanie” zdjęć jest posunięte do tego stopnia, że osoby kupujące psa często czują się oszukane. Nieco więcej na ten temat w artykule – Najdroższe zwierzęta dajcie się zatem na to nabierać i nie płaćcie więcej niż … 1 mln dolarów za takiego psa, dwóch milionów bowiem z pewnością nie jest wart 😉Ach, i jeszcze jedno – mastif tybetański, wbrew zapewnieniom niektórych hodowców, nie ma nic wspólnego z lwem 🙂 Niektórzy hodowcy twierdzą, iż ma wspólnych przodków 😉Mastif tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, dane i wymiaryMastyf tybetańskiWysokość w kłębie:psy: ok. 66 cmsuki: ok. 61 cmMasa: ok. 60 kgDługość życia: 10 – 14 latNie zadzieraj z mastifem tybetańskim…Mastif tybetański – ciekawostkiMastyf tybetański określany jest jako Do-khyi („strażnik bramy”/”pies, który może być uwiązany”/pies, który może strzec”), co odzwierciedla pierwotne zajęcia, do jakich był angażowany: strzeżenie stad, namiotów, wsi, klasztorów i pałaców. W Nepalu znany pod nazwą Bhote Kukur (Bhut po Nepalu znaczy „Tybet”).W 2008 r. po raz pierwszy rasa wzięła udział w Westminster Kennel Club Dog tybetański to jedna z kilku ras psów, u których zachował się rytm jednej rui w roku – cecha ta występuje powszechnie u dzikich psowatych, takich jak wilk. U psów zamieszkujących mniejsze wysokości i lżejszy klimat ruja występuje 2 razy w tybetańskie, zamieszkujące regiony górzyste, do dzisiaj cenią umiejętności obronne mastyfów wykorzystywane przy pilnowaniu stad owiec i tybetański, mastyf tybetański, dog tybetański, domoweRasy psówPies faraonaBulmastifSznaucer olbrzymNowofundlandOwczarek podhalańskiDogue de BordeauxOwczarek kaukaskiDobermanBernardynChow chowSznaucer miniaturowyGolden retrieverLabradorHusky syberyjskiOwczarek niemieckiDog niemieckiRottweilerBerneński pies pasterskiGrzywacz chińskiBulterierBuldog king charles spanielYorkshire TerrierPsowatePies dingoLikaonCyjonWilk
.