Niuanse, drobne różnice i małe kroczki w sposobie komunikacji rodzica z dzieckiem, które potrafią zrobić ogromną różnicę. Posłuchaj!– Hören Sie Jak nauczyć się pozytywnej komunikacji z dzieckiem? | Jak nauczyć dziecko Show AMAKids Polska von Jak Nauczyć Dziecko Show sofort auf Ihrem Tablet, Telefon oder im Browser – kein Herunterladen erforderlich.
Witam, Nie istnieje żaden sposób na nauczenie koncentracji. Problemy z koncentracją są spowodowane niedoborami neuroprzekaźników w płatach czołowych (głównie dopaminy i noradrenaliny), jest to zaburzenie neurorozwojowe i w przypadku rozpoznania jedyna nadzieja, że mózg dziecka dojrzeje i objawy częściowo ustąpią. Z reguły tak właśnie się dzieje. Niektórzy lekarze i rodzice pozytywnie oceniają obniżenie ilości cukru w diecie, podawanie suplementu diety-kwasów omega 3, zajęcia z integracji sensorycznej, biofeedback. Nie ma dostatecznych badań potwierdzających jednoznacznie skuteczność takich metod, ale obecnie prowadzone są (także w Polsce) badania nad łagodzeniem objawów ADHD przy pomocy kwasów omega 3 i jeśli mogłabym coś rekomendować z tych sposobów to zaleciłabym kwasy omega3. Powinna pani udać się z synem na diagnozę w kierunku ADHD, a przede wszystkim przestać czytać w internecie o ubocznych skutkach leków na ADHD :). Czasem skutki niepodawania leków są znacznie bardziej szkodliwe niż potencjalne objawy uboczne. Leki, które powinny być jako pierwsze podane w przypadku ADHD oparte są na substancji zwanej metylfenidatem. Najczęstszym objawem ubocznym podawania tego leku jest spadek łaknienia, suchość w ustach i uczucie ucisku w szczęce. W wypadkach poważniejszych powikłań to udokumentowane jest zaledwie kilka przypadków w USA, w większości przyczyną była ukryta wada serca. Przypominam, że na przykład aspiryna powszechnie stosowana przez większość ludzi i dostępna bez recepty nie powinna być podawana dzieciom poniżej 16-go roku życia, ponieważ może wywołać zespół Reya, którego śmiertelność szacuje się na 50%. Nie każde dziecko z ADHD musi brać leki. Czasem wystarczy odpowiednia opieka w szkole i w domu. Dzieci te uwielbiają mieć na biurkach dosłownie wszystko włącznie z piłką i kanapką. Dziecko z ADHD powinno mieć mało bodźców wokół siebie, więc powinno siedzieć w szkole z dala od okna, w pierwszej ławce (tam będzie łatwiej się mu skupić), z dala od ulubionego kolegi. Na ławce powinny być tylko potrzebne przedmioty na danej lekcji. Proszę poprosić nauczycielkę, żeby kierowała polecenia bezpośrednio do Pani syna. Ważne jest także motywowanie pozytywne, należy chwalić dziecko za prace włożoną w wykonanie zadania, za wszystkie poprawnie wykonane nawet cząstkowe czynności. Nigdy nie wolno karać dziecka z ADHD za to, że nie jest skupione, to tak jakby karać dziecko z astmą, że kaszle. Proszę pamiętać o higienie życia codziennego, w przypadku takich dzieci jest to szczególnie ważne. Syn powinien spać przynajmniej 8 godzin, jadać regularnie, plan dnia powinien być jasny, te same rytuały zasypiania, pobudka o tej samej godzinie, lekcje odrabiane o tej samej porze. Młodszy synek może również przejawiać symptomy ADHD, jest to bowiem zaburzenie genetyczne dziedziczone wielogenowo, częstość występowania w populacji to według rożnych badań średnio około 8%, a wśród rodzeństwa zdarza się to około 3 razy częściej. Namawiam do udania się do specjalistycznej poradni. Rozwieje to Pani wątpliwości, uzyska też Pani szczegółowe informacje jak postępować z dzieckiem, wytyczne dla szkoły i rzetelną informację na temat leczenia. Pozdrawiam.
\n \n\njak nauczyć dziecko koncentracji forum
To zaburzenia koncentracji uwagi, nadruchliwość i impulsywność.Ponieważ każde dziecko jest inne, to mogą przeważać te czy inne objawy. Ważne jest jednak to, że pojawiają się one nie później niż w wieku 7 lat i utrzymują się co najmniej przez 6 miesięcy. Rodzice czasem mówią, że ich dzieci były takie „od zawsze”. Jeśli chcesz, aby twoje dziecko w późniejszym etapie rozwoju i w szkole potrafiło się skoncentrować zacznij ćwiczyć jego malutki umysł jak najwcześniej. Niemowlę ma mało podzielną uwagę, ale lubi interesować się przedmiotami otoczeniem, mimo to jeszcze nie ma świadomości interesowania się tylko jedną rzeczą. Ciekawi go wszystko co znajduje się obok niego. Taki malec nie umie się koncentrować , więc od pierwszych miesięcy nauczmy go tego, a poskutkuje to potem z nawiązką. Ćwiczenia na koncentrację dla niemowląt 1. Wieszaj nad łóżeczkiem zabawki lub karuzelę , poruszaj nimi , opowiadaj o zabawkach powoli, pokazując jedną po drugiej. W ten sposób zachęcisz dziecko do zwracania wzroku w określonym przez siebie kierunku 2. Czytaj maluszkowi książeczki. Nie będzie ono słuchało , ale kolorowe obrazki przykują jego uwagę. Przewracaj pomalutku strony i zachęcaj, aby maluch robił to sam. Pokazuj paluszkiem swoim i potem maluszka co jest na obrazkach np. kotek , drzewo , kilka razy powtarzając. 3. Jeżeli dziecko ma zabawkę staraj się ją podać, niech chwilę poogląda i opisuj co ma w dłoni, pokazuj palcem elementy zabawki, mów o kolorze zabawek, staraj się, aby trzymał jedno i tylko ją miał w pobliżu. Potem jak już wypuści z rączek daj kolejną , max . 3 -4 pokaż kolejno. Zmieniaj zabawki codziennie, raz jeden zestaw , raz drugi, aby tej wiedzy nie było zbyt wiele na raz. Nie rozpraszaj przy tym włączony radiem czy telewizorem. Niech słucha twoich słów, które są dla niego jak melodia. 4. Staraj się być zawsze naprzeciwko dziecka, tak aby mogło patrzeć na twoją twarz, miny, najczęściej wtedy, gdy zaczynasz dziecko uczyć mówienia. Skupi się wtedy na twojej twarzy całkowicie, nie będzie zwracać uwagi na otoczenie. Będzie lepiej słuchać. 5. Dbaj o to, by dziecko wystarczająco spało i regularnie jadło. Dziecko niewypoczęte i nienajedzone nie będzie miało ochoty się koncentrować , będzie się kręcić i płakać. Niedobór snu sprawia bowiem, ze mózg dziecka nie jest wypoczęty i nie będzie pracował należycie. 6. Nie dawaj dziecku zbyt wielu słodyczy, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi czasem wywołuje u dziecka osowiałość lub odwrotnie nerwowość, a co za tym idzie rozdrażnienie , wtedy będzie kłopot ze skupieniem się, chociaż na prostych czynnościach, a co dopiero słuchaniu mamusi. 7. Zwróć uwagę na to, żeby dziecko w danym czasie nie zajmowało się kilkoma rzeczami na raz, minuta z zabawką, kolejna oglądanie obrazka, kolejna słuchanie mamy. Niech skupi swoją uwagę jak najdłużej na jednej czynności i niech ją spokojnie skończy. To będzie przyczyniało się w przyszłości do braku konsekwencji w działaniach dziecka, będzie rozrzucać miliony zabawek i nie skupi się na jednej konkretniej. W późniejszym wieku może mieć problem z podejmowaniem trudnych decyzji. 8. Wspieraj samodzielność swojego dziecka, chwal i nie krytykuj, gdy zrobi coś źle, na przykład źle ułoży klocki. Potem niechętnie będzie podejmował jakikolwiek wysiłek. Jak rozwija się umiejętność koncentracji uwagi u dzieci? U małych dzieci mamy do czynienia z uwagą mimowolną, czyli przyciąganą bez ich woli poprzez wyraźne bodźce zewnętrzne (głośny dźwięk, kolorowy obrazek lub poruszający się przedmiot). Z czasem (od ok. 3 roku życia) zaczyna rozwijać się uwaga dowolna, która kształtuje Moje dziecko się nie koncentruje, co robić? Jest roztrzepany, rozkojarzony, ciągle coś gubi, nie może dwóch minut spokojnie usiedzieć, wstyd nawet do lekarza pójść, boję się, jak będzie w szkole….Z tego artykułu dowiesz się:Co musisz wiedzieć ZANIM dziecko trafi do bardzo prostych domowych sposobów na koncentrację oraz naukę czytania i pisania u rozkojarzenie i nadpobudliwość to już plaga. Coraz więcej dzieci trafia do psychiatry, bo nie są w stanie zapanować nad sobą. Dostają psychotropy w wieku kilku lat! W domu rodzice nie są w stanie sobie poradzić z tą nadruchliwością. Prawdziwy problem zaczyna się w na to wpływ ZANIM dziecko trafi do szkoły!Unikniesz wielu nieprzyjemnych sytuacji: telefonów ze szkoły, cierpkich uwag innych rodziców pod twoim adresem, komentarzy nauczycielki i wniosków innych rodziców o przeniesienie twojego syna do innej klasy, bo bardzo przeszkadza dzieciom w nauce, nie mogą się przez niego wizyt na dywaniku u pani dyrektor i tłumaczenia się. Unikniesz poczucia bezradności i bezsilności. Nie będziesz też musiała patrzeć jak twoje dziecko nie radzi sobie z narastającą frustracją. Nie będziesz musiała patrzeć jak twojemu dziecku przyklejają etykietkę na całą podstawówkę. Jak coś złego się wydarzy, winny będzie twój syn, nawet wtedy, kiedy go nie będzie w szkole!Na większość problemów w szkole pracujesz dużo wcześniej!Nigdy nie przestanę podkreślać, jak ważna jest edukacja rodziców. Rodzice nie mogą być zdani tylko na siebie, bo to, że masz dzieci nie oznacza niczego poza faktem, że je masz. Nasze babcie miały inne zadania- to były ciężkie czasy, liczyło się głównie to, żeby dziecko miało co jeść i było zdrowe. Do nauki dostęp był ograniczony. Nikt nie dbał o wady wymowy ani nie chodził do ortodonty! Ubrania dostawało się po starszym bracie albo kuzynie, buty podobnie. Wychować dziecko oznaczało wtedy głównie, żeby dziecko żyło, było zdrowe i nie chodziło głodne. I to już było wyzwanie. Prawie nikt nie miał w domu encyklopedii, studia wyższe były rzadkością. Potrzebna im była zupełnie inna ta wiedza pojawia się samoistnie razem z przyjściem na świat dzieci? Następuje cudowne objawienie mądrości wszelakiej? Samooświecenie?Nagle zaczynasz mieć przebłyski intuicji, geniuszu i jasnowidzenia? Mam nadzieję, że tak nie jest, inaczej musiałabyś zgłosić się do najbliższego szpitala ma też jednej wiedzy raz na zawsze. Wiedza, tak jak nauka rozwija się cały czas. …Nasze dzieci mają takie problemy, z jakimi starsze pokolenie się nie spotkało, cóż więc oni mogą doradzić? Za moich czasów…ja w twoim wieku…ja na twoim miejscu….znacie to?ADHD, zespół Aspergera, dysleksja, anoreksja, internet to tylko niektóre ze współczesnych tematów. To są NASZE tematy, nasz świat i nasze dzieci. To ty jako matka musisz mieć wiedzę, co to jest i jak sobie z tym psychologów udziela rad typu:Dziecko się nie koncentruje?trzeba poczekać, wyrośnie z psychiatry trzeba, proszę pani, może to ADHDjedne dzieci są skoncentrowane, inne nie, to normalneto sprawa genów, na pewno w rodzinie jest nerwowodziecko jest normalne, tylko matka nadopiekuńczato się leczy, proszę podać dziecku lekitrzeba zrobić badanie na pasożyty. To na pewno owsikićwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. Jak nie chce ćwiczyć, dać mu karęWłóż to między bajki. Takie „porady” wywołują niepotrzebną frustrację i lęk u rodziców, a także krzywdzą dzieci. Jako matka czy ojciec musisz mieć solidną, rzetelną musisz wiedzieć ZANIM dziecko trafi do szkoły:Naturalną potrzebą dziecka jest RUCH! Dziecko musi się ruszać. Do 6 roku życia główną aktywnością dzieci musi być ruch!Nasze dzieci mają za mało ruchu. Ruch jest naturalny, potrzebny do rozwoju. Bezruch u dzieci nie jest sprawą naturalną. Pozbawiając dzieci ruchu pozbawiamy ich mózgi możliwości rozwoju. To właśnie w ruchu i dzięki ruchom dziecka tworzą się w mózgu sieci neuronalne, dzięki którym w niedalekiej przyszłości dziecko będzie mogło zdobywać wiedzę i nabywać umiejętności. Im więcej szlaków, im gęstsza sieć, tym większe możliwości przyswajania wiedzy i nowych umiejętności. Włącznie i przede wszystkim z umiejętnością koncentracji 6 roku życia główną aktywnością dzieci musi być ruch!Kiedy dziecko nie będzie się ruszało się przez dłuższy czas, bo dostanie tableta, jego organizm będzie musiał odreagować, będzie musiał nadrobić ten stracony czas. To spowoduje wzmożoną ruchliwość. Rozumiesz, to jest strzał w kolano. Pozornie tylko masz spokój w domu i dziecko zajmuje się samo sobą. Ale to pułapka. W ciągu dnia będzie jeszcze bardziej niespokojne, nadruchliwe, nadpobudliwe, niegrzeczne, nie do opanowania. I wiesz co zrobisz? Żeby mieć coś, co nazywasz świętym spokojem, a co w istocie jest prowokowaniem zaburzeń koncentracji i zaburzeń zachowania, znowu dasz mu trzeba trenować tak jak mięśnieDziecko, które za dużo czasu spędziło na grach przed ekranem, nie potrafi albo jest mu bardzo trudno, zmotywować mózg do nauki z nieruchomej książki. Zrozum – kiedy książka jest nieruchoma, mózg musi pracować, obie półkule muszą zabrać się do pracy, musi popłynąć prąd, impulsy elektryczne musza rozpocząć przewodzenie oraz przenoszenie i przetwarzanie informacji w odpowiednich obszarach mózgu, łączyć je w całość, analizować, interpretować, jest bardzo łatwe i bardzo przyjemne dla mózgu. Żebyś to lepiej zrozumiała posłużę się przykładem ze świata auta z ręczną skrzynią biegów jest w stanie, bez problemu, poprowadzić samochód ze skrzynią automatyczną. Jednak kierowca, który jeździ tylko na automatycznej skrzyni, NIE jest w stanie poprowadzić innego auta, on nawet tam nie wsiądzie!Inny przykład też ze świata kierowców: pamiętasz mapy drogowe? Jak mózg musiał pracować, żeby odczytać trasę na mapie a potem przenieść ją na rzeczywisty teren? Jak trzeba było myśleć, kombinować, zapamiętywać, kojarzyć? Teraz są nawigacje. Mózg dzisiejszego kierowcy nie musi nic. Pamiętasz jak to w Paryżu parę lat temu kierowca wjechał po schodach do stacji metra? Bo tak go prowadziła nawigacja! A gdzie mózg?Prowadzisz czasami z nawigacją? Zauważyłaś może jak bezmyślnie zawieszasz się na tym urządzeniu przestając samodzielnie myśleć? Ja na tym złapałam się kilka razy. Teraz celowo nie włączam nawigacji, żeby mój mózg miał co robić, żeby po prostu pracował i myślał. Albo ustawiam sobie inny język. Żeby nie popadać w jak nawigacja działa na twój mózg, tak samo bajki i gry w nadmiarze działają na umysł dziecka. Twoja przewaga polega na tym, że tobie w wieku kilku lat nikt do ręki nie dał smartfona a bajki miałaś tylko na dobranockę. Sama musiałaś wymyślać sobie zabawy a nawet szyć sukienki dla lalek. Sama robiłaś domki dla lalek, gotowałaś im obiadki itp. Mózg twojego dziecka będzie leniwy. Koncentracja to dla mózgu praca, wysiłek. Takie rzeczy trzeba trenować. Dokładnie tak samo jak mięśnie. Czy teraz lepiej rozumiesz, jakim zagrożeniem jest zbyt długi kontakt dziecka z komputerem?Rączki dziecka też trzeba ćwiczyćNatura tak nas ukształtowała, że dała nam dłonie z pięcioma palcami, które pozwalają nam robić różne precyzyjne rzeczy. Żeby rozwinąć sprawność manualną potrzebujemy w wieku dziecięcym brać różne przedmioty, unosić je, obracać, przestawiać, kręcić nimi, i uczyć się w ten sposób precyzji uczymy się, jak czują nasze palce, uczymy się struktury różnych przedmiotów, różnych kształtów, różnych konsystencji, temperatury, przyjmujemy niesamowitą ilość wrażeń dotykowych. Powstaje w ten sposób oprogramowanie, twardy dysk, który będzie decydował, czy jesteśmy sprawni czy też mamy „dziurawe ręce”. W momencie kiedy małe dziecko dostaje mysz, czy ekran dotykowy, zaburza mu się naturalny porządek rzeczy, uczy się zupełnie innych wrażeń. Niestety nie tych, na których nam zależy. Dziecko które zbyt wcześnie dostanie do rączek ekran dotykowy czy touchpad, nie będzie naturalnie dążyło do manipulowania przedmiotami. Znowu bezpowrotnie ominie go ta niesamowita frajda a zarazem stymulacja. Będzie się tego musiało uczyć dopiero w szkole, kiedy pani już wymaga umiejętności trzymania pióra. Na tablecie było łatwiej….Bajki i gry mogą być źródłem niepotrzebnego stresuOd zarania dziejów nasz mózg reaguje na negatywne emocje z poziomu prymitywnego mózgu gadziego. Nasze mózgi tkwią ciągle w epoce kamienia łupanego, nie nadążają za tempem naszych zmian technologicznych. Nadal jesteśmy ludźmi, nie cyborgami. Mózg w obliczu stresu mówi nam: WALCZ albo UCIEKAJ!Organizm dziecka potrzebuje rozładować to napięcie, które powstało przed monitorem. Dziecko odczuwa szaloną potrzebę wyżycia się, będzie więc szaleć w domu albo to napięcie przeniesie do szkoły i tam będzie się wiercić i kręcić. Inna opcja to sprowokowanie jakiegoś konfliktu i agresja. Albo jęczenie i marudzenie, jak kto woli….Wystarczy. Zależy mi na tym, żebyś wiedziała, co powodujesz lekkomyślnie dając do ręki dziecku tablet i jakie są tego chcesz, żeby twoje dziecko potrafiło się koncentrować, sprawnie nauczyło się czytać i pisać, dobrze się uczyło, miało dobrą pamięć, szybko uczyło się języków obcych i matematyki, to:przygotuj mózg dziecka do pracy intelektualnej ZANIM trafi do szkoły!8 BARDZO PROSTYCH DOMOWYCH SPOSOBÓW NA KONCENTRACJĘ ORAZ NAUKĘ CZYTANIA I PISANIA U DZIECKA:Naturalne liczeniedzieci naturalnie sięgają po różne rzeczy, które są w kuchni i układają je sobie, przekładają, przestawiają, przesypują, przelewają- to intuicyjne zabawy, które pozwalają na wytworzenie połączeń neuronalnych pomiędzy prawą i lewą półkulą. Tak powstają szlaki komunikacyjne w mózgu, dzięki którym dziecko łatwo opanuje naukę czytania i pisania. Mieszanie w prawo i w lewo jest dla dzieci ogromną frajdą tak samo jak wkładanie do szuflady łyżek, noży, widelców, które koniecznie trzeba je policzyć! Jak w domu są rodzynki, orzeszki, owoce, też warto pobawić się w Kopciuszka i przekładać po prostu z jednej miseczki do drugiej licząc przy tym każdy orzeszek. Nawet bez liczenia ta pozornie bezsensowna czynność przygotowuje mózg dziecka (poprzez wytwarzanie szlaków komunikacyjnych) do pracy intelektualnej oraz stymuluje koncentrację uwagi. Ten sam efekt daje też przelewanie wody z jednego pojemnika do dając dziecku tablet zbyt wcześnie powodujesz, że nie wykształca ono intuicyjnego nawyku przekładania i ustawiania przedmiotów. Pozbawiasz je tej naturalnej przyjemności i nieocenionych z korzyściamiPozwól dziecku na zbieranie patyków, kamieni, liści, kasztanów, kwiatków i innych skarbów, które, rzecz jasna, zaśmiecą ci torebkę, kieszenie i dom, ale zaczniesz z dzieckiem je liczyć, ustawiać od najmniejszego do największego, ustawiać poziomo i pionowo, robić z nich kółka, kwadraty i trójkąty, celować nimi do koszyka i co tylko do głowy wam przyjdzie! Przygotujesz nie tylko rączki do chwytania ołówka i kredek ale i mózg do koncentrowania się na tym, co aktualnie butówGdybyś wiedziała, ile korzyści daje zwykłe nawlekanie i zawiązywanie sznurówek, z pewnością wyrzuciłabyś buty na rzepy. Dziecko nawlekając sznurówkę, wykonując ruch naprzemienny, prawo-lewo, precyzyjnie trafiając skuwką do dziurki doskonale ćwiczy synchronizację półkul mózgowych, co akurat jest KLUCZOWYM elementem koncentracji. Kto by pomyślał, że ten ruch odpowiada również za wytwarzanie struktur neuronalnych KLUCZOWYCH przy nauce czytania i pisania. I zgodzę się, że kiedyś nie było tylu trudności z nauką w szkole, co teraz (dysleksja, dysortografia, dyskalkulia i inne trudne do wymówienia). Ale które z tamtych dzieci nie musiało codziennie sznurować swoich butów?Patykiem pisanePiasek, ziemia, śnieg i patyk to wspaniała zabawa w pisanie- MAMA, TATA, IMIĘ dziecka. Oprócz literek wszelkie inne chwyty też są dozwolone- kółka, kreski, kwadraty, serduszka i węże!Dziecko ćwiczy nie tylko rękę piszącą ale również przygotowuje mózg do czytania i po plecachDzieci to uwielbiają! Piszesz literkę na jego plecach o ono zgaduje, jaka to litera i albo mówi albo pisze ją na kartce. Wspaniała zabawa. A przy tym mózg uczy się kształtu liter poprzez kanał czuciowy i słuchowy- wypowiadasz nazwę literki, dziecko powtarza. Potem zmiana, dziecko też pisze po twoich plecach. Żeby było sprawiedliwie!Jeżeli jeszcze nie zna literek to kreski i kółka też są wskazane. Ale za chwilę pisz literki. Nauczy się czytać w sposób naturalny, nawet nie zauważysz kiedy!Bąbelkowe pstrykanieZanim wyrzucisz folię bąbelkową, pozwól dziecku popstrykać, w ten sposób doskonali ono czucie w rączkach, co ma ważny wpływ na umiejętność pisania, a konkretnie na wyczucie nacisku- nie będzie robił dziur w zeszycie!To również doskonali koncentrację oraz przygotowuje mózg do odbioru wrażeń kinestetycznych (czuciowych) związanych z tacaNa plastikową tacę sypiemy kaszę mannę albo mąkę lub ryż i razem z dzieckiem palcami rysujemy kreski pionowe, kreski poziome, kółka, trójkąty, zygzaki, co nam fantazja podpowie. Mogą być też literki. Dziecko ma niezłą zabawę, bo jednym ruchem ręki wszystko może zniknąć! Ta zabawa również stymuluje koncentrację, przygotowuje rękę do pisania a mózg do przyswajania kształtów gotowanieRobienie pierogów, kopytek, klusek śląskich, pizzy, to wszystko sprawia dziecku ogromną frajdę a przy tym ćwiczy koncentrację, usprawnia i uelastycznia rękę przygotowując ją do pisania. Przygotowuje również mózg do odbioru przestrzeni i figur Filipa: Mój Filip to uwielbia! A ja to traktuję terapeutycznie- przecież lepiąc te pierogi usprawnia sobie paluszki i nie będzie miał kłopotu z pisaniem szlaczków i literek. Ani z rysowaniem. Ot, tak to sobie robimy. Oczywiście sama zrobiłabym szybciej i nie miałabym tyle sprzątania, ale przecież to moje dziecko i zależy mi na jego dobrym rozwoju bardziej niż na porządku w pani Grażynie, mamie Filipa za wypowiedź i udostępnienie interesuje Cie ten temat i chciałabyś poznać więcej sposobów na wzbogacanie inteligencji dziecka, zajrzyj do książki „Obudź w dziecku olbrzyma”.Mariola Kurczyńskadoradca rodzicielski, terapeuta BRAK KONCENTRACJI U DZIECKA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o BRAK KONCENTRACJI U DZIECKA; Brak koncentracji u dziecka
Niedawno wykonane badanie wykazało, że dzieci, które we wczesnym dzieciństwie uczą się odpowiednio koncentrować uwagę, osiągają więcej wysokich wyników nie tylko w szkole, ale i na uniwersytecie. Mając to na uwadze, przedstawiamy kilka porad, które pomogą dzieciom nauczyć się koncentracji. Pomóż dzieciom zrozumieć uczucia. Naukowcy twierdzą, że dzieci, które borykają się z problemami z koncentracją, nie potrafią kontrolować swoich uczuć, ponieważ proces uczenia się i koncentrowania wymaga od nich kontrolowania emocji. Dzieci mogą czuć się bardzo niespokojnie odnośnie czegoś, co kompletnie nie jest związane z wymaganym zadaniem, a to, naturalnie, bardzo rozprasza uwagę. Znajdź główny powód niepokoju dziecka i porozmawiaj o tym z maluchem. Z pomocą rodziców nawet największe problemy już nie wyglądają na takie wielkie. Również ważnym jest, aby dziecko zrozumiało, że wszystko ma swoje granice i nawet, gdy jest smutne, emocje nie mogą kontrolować jego zachowania. Ogranicz czas, który dziecko może spędzać przy komputerze/telewizorze/tablecie/smartfonie. Nietrudno zauważyć, że czasami dziecko może spędzić bite godziny przed ekranem telewizora, a nie potrafi na piętnaście minut skupić uwagi, żeby odrobić pracę domową z matematyki. Badania naukowe wykazują, że dzieciom, które spędzają szczególnie dużo czasu przy ekranach różnych urządzeń mobilnych, trudniej skoncentrować się i utrzymać skupienie w szkole. Daj dziecku konkretne instrukcje. Podziel zadania na kilka mniejszych zadanek. W ten sposób nie tylko upewnisz się, że dziecko prawidłowo zrozumiało zadanie, ale również będziesz kształcić jego zdolności organizacyjne. Wyznacz granice. Nawet dorośli nie zawsze mogą na dłużej skupić uwagę na jednej rzeczy. Jako punkt orientacyjny można wykorzystać wiek dziecka – pięciolatek powinien być w stanie skupić się na przynajmniej pięć minut, natomiast myśli dziesięciolatka zaczną błąkać się po mniej więcej dziesięciu minutach. Wiedząc o tym, rozbij zadania na odpowiednie okresy czasu. Ustaw minutnik. Zwykły minutnik pomoże w kształceniu zdolności dziecka do zarządzania czasem. Wiedząc, że ma ograniczoną ilość czasu na wykonanie zadania, oderwany myślami od zadania szybko do niego wróci. Minutnik również pokazuje, że praca dziecka ma koniec, a to przeważnie nie tylko sprawia ulgę dzieciom, ale i motywuje je. Graj w gry. Według naukowców, gry ruchowe lub muzyczne pomagają dzieciom w kształceniu zdolności skupiania uwagi. Układajcie puzzle i czytajcie z klocków. Układanki i budowle z klocków zachęcają dziecko do skupienia się. Kontroluj swoje własne zachowanie. Dla nikogo nie jest to tajemnicą, że dzieci często przejmują model zachowania swoich rodziców. Jeśli często poświęcasz dziecku tylko część swojej uwagi, jednym okiem czytając maile na telefonie, miej na uwadze, że w ten sposób dajesz dziecku niezbyt dobry przykład. Zapewnij bezpieczne otoczenie. Najważniejsze, aby dziecko czuło się bezpiecznie i wiedziało, że obok zawsze jest kochający dorosły, któremu może w pełni zaufać. Bez poczucia bezpieczeństwa dziecko z pewnością nie będzie mogło się w pełni skoncentrować, ponieważ niepokój powodowany przez poczucie niebezpieczeństwa stale będzie rozpraszał uwagę. Jeśli twoje dziecko ma problemy ze skupieniem uwagi, centrum Brain Gym może ci pomóc. Rejestracja na BEZPŁATNĄ konsultację pod adresem e-mail: marcin@ Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się jak pomóc swojemu dziecku pokonać problemy z nauką, czytaniem, koncentracją i zapamiętywaniem
Izka i Zuzia 4 latka. cszynka Dodane ponad rok temu, Re: Połykanie tabletek przez dzieci. Pamiętam jak mojej siostrze mama przemycała tabletki. Dzieliła je na pół (bo były duże), robiła małe chlebowe kuleczki, do środka “wklejała” tabletkę i namaczała to w miodzie, żeby było bardziej cukierkowe.
Warto poznać przyczynę braku koncentracji u dziecka i wprowadzić ćwiczenia, które pomogą dziecku się skupić. Brak umiejętności skoncentrowania się może przełożyć się na problemy z nauką, relacje z rówieśnikami i ogólne samopoczucie. Sama wiesz, jak trudno się pracuje, gdy nie możesz się skoncentrować: popełniasz błędy, zapominasz o tym, co istotne, jesteś niezadowolona ze swoich wyników. Tak mniej więcej czuje się dziecko, które ma problem z utrzymaniem uwagi. Problem z koncentracją przekłada się na naukę, bo w takich warunkach ciężko coś przyswoić. Dziecku może być również trudno nawiązywać bliższe relacje z rówieśnikami, może być poddenerwowane albo sprawiać wrażenie nieobecnego. Dlatego, zamiast czekać, aż dziecko z tego wyrośnie, warto zareagować i pomóc mu jak najszybciej. Istnieje wtedy większa szansa na to, że dziecko nauczy się lepiej koncentrować, a nauka nie będzie dla niego problemem. Spis treści: Brak koncentracji u dziecka: przyczyny Objawy zaburzenia koncentracji u dziecka Brak koncentracji u dziecka: ćwiczenia Jak pracować nad koncentracją u dziecka? Brak koncentracji u dziecka: przyczyny Umiejętność koncentracji pojawia się u dziecka z wiekiem. Można to zauważyć, gdy maluszek z czasem dłużej koncentruje się na danej zabawie, słuchanej książce czy oglądanej bajce. Z wiekiem koncentracja powinna stawać się coraz lepsza. Zaburzenia uwagi u dzieci najłatwiej zauważyć, gdy maluch zaczyna naukę w szkole. O deficycie koncentracji mówimy, gdy stopień koncentracji jest niedostateczny w stosunku do wieku. Sześcio-, siedmioletnie dziecko powinno mieć podzielną uwagę i umieć się dłużej skupić na jednej czynności bez rozpraszania się. O problemie mówimy, gdy dziecku trzeba powtarzać coś wiele razy, lub jest na tyle rozkojarzone, że nie jest w stanie wykonać powierzonego mu zadania. Problem braku koncentracji u dziecka może mieć kilka źródeł. Może on wynikać z zaburzeń rozwojowych (np. ADHD, zaburzenie integracji sensorycznej, silna alergia) lub z temperamentu dziecka. Jeżeli twoje dziecko ma trudności z koncentracją, warto zastanowić się, z czego one wynikają. To niezbędne, by móc skutecznie pomóc przedszkolakowi. Przede wszystkim sprawdź stopień nasilenia problemu. Zwróć uwagę: czy malec nie jest w stanie skupić się na czymkolwiek, czy tylko na zajęciach, których nie lubi, np. na rysowaniu? Jeśli tak, to nie masz się czym martwić, naturalnie odrzuca to, co go nie interesuje; czy problemowi z koncentracją towarzyszy nadruchliwość i impulsywność (malec nie potrafi poczekać na swoją kolej, odpowiada niepytany, nie jest w stanie siedzieć bez ruchu, często biega jak nakręcony)? Takie objawy mogą wskazywać na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Warto zastanowić się, czy dekoncentracji dziecka nie wywołują konkretne czynniki. Być może malec: rozprasza się pod wpływem dźwięków, wielości obrazów, intensywnych zapachów, a nawet… zbyt ciasnego lub drapiącego ubrania. Takie zachowania mogłyby wskazywać na nadwrażliwość sensoryczną (brak prawidłowej współpracy zmysłów dziecka). W takiej sytuacji odwiedź psychologa. Być może specjalista skieruje was na terapię sensoryczną; jest rozkojarzony, gdy wokół pełno alergenów, na które reaguje uczuleniem – sprawdź, czy poza trudnościami z koncentracją nie ma też wysypki, biegunki, kataru, zaczerwienionych spojówek; przeżywa trudne chwile – rodzice są w ostrym konflikcie, ktoś z bliskich choruje, dziecku zmieniono opiekunkę lub urodziło mu się rodzeństwo. Jeżeli twojego malca dotyka któryś z powyższych problemów, warto skontaktować się z psychologiem. Specjalista po przeprowadzeniu wywiadu z rodzicem, obserwacji dziecka i wykonaniu koniecznych testów ustali dokładnie, skąd wynika problem i jak można pomóc dziecku. Objawy zaburzenia koncentracji u dziecka Symptomami mogącymi świadczyć o tym, że dziecko ma problem z koncentracją, są brak umiejętności skupienia się na jednym zadaniu przez dłuższy czas, popełnianie błędów przez nieuwagę, brak reakcji na przekazywane komunikaty, niedokładne wykonywanie poleceń, niekończenie wykonywanych zadań, brak właściwej organizacji pracy np. bałagan na biurku, gubienie rzeczy przez rozkojarzenie, problemy z zapamiętywaniem codziennych obowiązków, łatwe rozkojarzenie się, mierne wyniki w nauce. Zaburzeniom mogą towarzyszyć także problemy emocjonalne, większa płaczliwość, a także wybuchy złości lub agresji, które wpływają na relację dziecka z otoczeniem. Brak koncentracji u dziecka: ćwiczenia Nie ma magicznej sztuczki ani tabletki, która pomoże dziecku skutecznie skupiać uwagę. Są za to konkretne ćwiczenia i wskazówki, które ułatwią mu pracę. Oto proste sposoby na trenowanie koncentracji: Czego nie ma? Ustawiasz przed dzieckiem cztery małe zabawki, np. piłeczkę, misia, klocek, lalkę. Prosisz, żeby przyjrzało się im uważnie, a potem zasłoniło oczy. Zabierasz jedną zabawkę, a malec po odsłonięciu oczu ma zgadnąć, co zniknęło. Kiedy będzie dawał sobie dobrze radę z czterema zabawkami, możesz dorzucić kolejne dwie. Co się zmieniło? Masz przed sobą te same cztery zabawki i gdy dziecko zasłoni oczy, zamieniasz miejscami dwie z nich. Dziecko musi znaleźć różnicę. Gdy to będzie zbyt łatwe, poszukajcie różnic, np. przestawiając coś w pokoju. Świetnym sposobem na trening utrzymywania uwagi jest i znajdowanie różnic między dwoma obrazkami. Co to jest? Ty wskazujesz na jakiś przedmiot i podajesz jego nazwę, jednak co jakiś czas pokazujesz np. okno, a mówisz kwiat. Dziecko ma powiedzieć „źle”, jeśli przedmiot i nazwa nie będą się zgadzały. Potem możecie się zamienić – smyk będzie wskazywał podawane przez ciebie przedmioty. Czasem podaj coś, czego nie ma w pokoju, np. samolot. Jeszcze chwila. Wydłużaniu uwagi sprzyja zachęcanie do kończenia rozpoczętego zadania. Kiedy brzdąc koloruje, ale wyrywa się do kolejnej zabawy, powiedz: „Pobawisz się kolejką, ale pomaluj jeszcze jeden kwiatek”. Jeśli dziecku się uda to zrobić, nie zapomnij go pochwalić. U starszych dzieci sprawdzą się wszelkie łamigłówki, labirynty, memory, szachy i puzzle. Książki obserwacyjne, w których trzeba szukać nie tylko szczegółów, ale także znaleźć drogę, potrafią dzieci wciągnąć na dłuższą chwilę. Jak pracować nad koncentracją u dziecka? Są rzeczy niezależne od dziecka, które utrudniają mu koncentrację, na szczęście wpływ na nie mają rodzice. Jeśli więc twój smyk ma zająć się czymś, co wymaga wysiłku umysłowego, np. będzie malował lub słuchał czytanej przez ciebie bajki, zadbaj o to, żeby wszystko wokół sprzyjało koncentracji: wyłącz telewizor i radio, cisza pomaga się skupić; zabierz ze stolika rzeczy, które nie są wam w tym momencie potrzebne; wywietrz pokój – brak świeżego powietrza usypia i dekoncentruje; mów do dziecka spokojnym, opanowanym tonem, krótkimi zdaniami i dawaj jasne komunikaty, o co prosisz; kiedy widzisz, że myśli dziecka zaczynają wędrować, powiedz: „Halo, słuchasz mnie?” albo „Adasiu, spójrz na rysunek”; nie siadajcie do rysowania w pobliżu okna lub akwarium – czegoś, co przyciąga wzrok, zachęca, żeby tam zerkać; organizuj krótkie przerwy, np. na napicie się wody, a po przerwie zachęć dziecko do dalszej pracy; zminimalizuj dzienną dawkę elektroniki, nie bagatelizuj wpływu elektroniki na rozwój dziecka – zbyt dużo bajek czy gier na telefonie może negatywnie wpływać na koncentrację; zadbaj o właściwą dietę, niedobór witamin i minerałów może mieć niekorzystny wpływ na pacę mózgu; zadbaj o odpowiednią dawkę ruchu każdego dnia, szczególnie gdy dziecko idzie do szkoły i nagle musi dużo siedzieć przy biurku. Zobacz także: Metoda Warnkego, czyli jak pomóc dziecku z trudnościami w nauce Układanie klocków jest cenną lekcją dla dziecka – mówią naukowcy Jak zachęcić dziecko do nauki? 11 skutecznych sposobów Zachęć dziecko do podzielenia się z Tobą swoimi problemami i innymi ważnymi kwestiami, które miały miejsce danego dnia. Nawet małe rzeczy takie jak kłótnia z przyjacielem, lub zły rzut w grze w kosza mogą zaburzyć jego koncentrację. Jeśli się otworzy i chętnie z Tobą podyskutuje, jego poziom koncentracji może znacznie wzrosnąć. Jeśli chcesz, aby twoje dziecko w późniejszym etapie rozwoju i w szkole potrafiło się skoncentrować zacznij ćwiczyć jego malutki umysł jak najwcześniej. Niemowlę ma mało podzielną uwagę, ale lubi interesować się przedmiotami otoczeniem, mimo to jeszcze nie ma świadomości interesowania się tylko jedną rzeczą. Ciekawi go wszystko co znajduje się obok niego. Taki malec nie umie się koncentrować , więc od pierwszych miesięcy nauczmy go tego, a poskutkuje to potem z nawiązką. Ćwiczenia na koncentrację dla niemowląt 1. Wieszaj nad łóżeczkiem zabawki lub karuzelę , poruszaj nimi , opowiadaj o zabawkach powoli, pokazując jedną po drugiej. W ten sposób zachęcisz dziecko do zwracania wzroku w określonym przez siebie kierunku 2. Czytaj maluszkowi książeczki. Nie będzie ono słuchało , ale kolorowe obrazki przykują jego uwagę. Przewracaj pomalutku strony i zachęcaj, aby maluch robił to sam. Pokazuj paluszkiem swoim i potem maluszka co jest na obrazkach np. kotek , drzewo , kilka razy powtarzając. 3. Jeżeli dziecko ma zabawkę staraj się ją podać, niech chwilę poogląda i opisuj co ma w dłoni, pokazuj palcem elementy zabawki, mów o kolorze zabawek, staraj się, aby trzymał jedno i tylko ją miał w pobliżu. Potem jak już wypuści z rączek daj kolejną , max . 3 -4 pokaż kolejno. Zmieniaj zabawki codziennie, raz jeden zestaw , raz drugi, aby tej wiedzy nie było zbyt wiele na raz. Nie rozpraszaj przy tym włączony radiem czy telewizorem. Niech słucha twoich słów, które są dla niego jak melodia. 4. Staraj się być zawsze naprzeciwko dziecka, tak aby mogło patrzeć na twoją twarz, miny, najczęściej wtedy, gdy zaczynasz dziecko uczyć mówienia. Skupi się wtedy na twojej twarzy całkowicie, nie będzie zwracać uwagi na otoczenie. Będzie lepiej słuchać. 5. Dbaj o to, by dziecko wystarczająco spało i regularnie jadło. Dziecko niewypoczęte i nienajedzone nie będzie miało ochoty się koncentrować , będzie się kręcić i płakać. Niedobór snu sprawia bowiem, ze mózg dziecka nie jest wypoczęty i nie będzie pracował należycie. 6. Nie dawaj dziecku zbyt wielu słodyczy, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi czasem wywołuje u dziecka osowiałość lub odwrotnie nerwowość, a co za tym idzie rozdrażnienie , wtedy będzie kłopot ze skupieniem się, chociaż na prostych czynnościach, a co dopiero słuchaniu mamusi. 7. Zwróć uwagę na to, żeby dziecko w danym czasie nie zajmowało się kilkoma rzeczami na raz, minuta z zabawką, kolejna oglądanie obrazka, kolejna słuchanie mamy. Niech skupi swoją uwagę jak najdłużej na jednej czynności i niech ją spokojnie skończy. To będzie przyczyniało się w przyszłości do braku konsekwencji w działaniach dziecka, będzie rozrzucać miliony zabawek i nie skupi się na jednej konkretniej. W późniejszym wieku może mieć problem z podejmowaniem trudnych decyzji. 8. Wspieraj samodzielność swojego dziecka, chwal i nie krytykuj, gdy zrobi coś źle, na przykład źle ułoży klocki. Potem niechętnie będzie podejmował jakikolwiek wysiłek. Zadzwoń do nas Tel. +48 46 858 00 00 Obsługa klienta jest czynna w godzinach -
Polecamy Jak nauczyć dziecko mówić? Jednym z elementów rozwoju malucha w pierwszych latach życia jest umiejętność mówienia, dzięki której może on artykułować swoje potrzeby, a także dzielić się swoimi przemyśleniami. Zastanawiając się nad tym, jak nauczyć dziecko mówić, warto uświadomić sobie, że rozwój mowy jest procesem wieloetapowym, wymagającym wsparcia rodziców
Wybudzanie się w środku nocy należy do bardzo frustrujących, a jednocześnie niestety powszechnych sytuacji, które co jakiś czas dotykają każdego z nas. Jeśli powtarza się to regularnie, należy poszukać przyczyny i wyeliminować czynnik, który wywołuje nocne, niechciane pobudki. Poza tym warto poznać uniwersalne, sprawdzone sposoby, które mogą być skuteczne w radzeniu sobie z wybudzaniem się w nocy. Wybudzanie się w nocy z pewnością co jakiś czas przytrafia się każdemu. Jeżeli nie budzimy się w nocy regularnie, nie powinno to być niczym niepokojącym. Problem pojawia się w momencie, gdy zdarza się to często i mimo usilnych prób, po obudzeniu się w środku nocy nie jesteśmy w stanie ponownie zasnąć. Co może być przyczyną częstego wybudzania się w nocy i jak sobie z tym radzić? Co zrobić przy wybudzaniu się w nocy? Wiele osób zadając sobie pytanie: „dlaczego budzę się w nocy i nie mogę zasnąć?”, próbuje znaleźć nie tylko przyczynę, ale i skuteczny sposób walki ze zbyt częstym wybudzaniem się w środku nocy. Zazwyczaj przewracamy się z boku na bok, martwiąc się tym, że nadal nie udało się nam zasnąć. Wszystko to skutkuje gorszym samopoczuciem w ciągu dnia, rozdrażnieniem, zmęczeniem i trudnościami z koncentracją. Co możemy więc zrobić, gdy budzimy się w nocy? Przede wszystkim musimy uświadomić sobie problem, którego nie powinniśmy bagatelizować. Odpowiednia ilość i jakość snu jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, dlatego też musimy o nią właściwie dbać. W pierwszej kolejności zaleca się wprowadzenie działań profilaktycznych, które pomogą nam poprawić jakość naszego snu. Czasami, jednak jeżeli wybudzanie w nocy znacząco utrudnia nasze codzienne funkcjonowanie, warto zwrócić się o pomoc do specjalisty. Budzenie się w nocy i problem z zaśnięciem – rodzaje Wybudzanie się w środku nocy zostało zaklasyfikowane w Kryteriach Diagnostycznych Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) jako zaburzenie związane z wybudzaniem się podczas snu non-REM. Ponadto może ono przyjąć formę wybudzania się z lunatykowaniem lub z lękami nocnymi. Zaburzeniu związanemu z wybudzaniem się podczas snu non-REM z lękami nocnymi towarzyszy krzyk, intensywny strach oraz pobudzenie somatyczne, np. przyspieszony oddech, bicie serca, pocenie się. Warto wiedzieć, że wybudzanie się z lękami nocnymi uważane jest za patologiczne jedynie wśród osób dorosłych. Może być ono dodatkowo powiązane z zaburzeniami lękowymi lub zaburzeniami osobowości. W przypadku braku zdiagnozowanych zaburzeń psychicznych lub problemów zdrowotnych wybudzanie się w nocy z lękiem przez dziecko uważane jest za normalne zachowanie, z którego wraz z czasem powinno ono wyrosnąć. Polecane dla Ciebie zł zestaw, tabletka, saszetki, sen, złe samopoczucie, zmęczenie zł tabletka, sen zł żelki, bezsenność, sen zł Dlaczego budzę się w nocy? Przyczyny Wiele osób borykających się z problemami ze snem skarży się na codzienne budzenie się w nocy o jednej godzinie. Na ten temat powstało wiele teorii związanych między innymi z regularnymi pobudkami dokładnie o 3 w nocy, czy też 3:33. Niektórzy doszukują się w tym fakcie metafizyki, wskazując na obecność duchów, złych mocy czy demonów. W rzeczywistości jednak budzenie się o 3 w nocy może mieć związek ze spadkiem melatoniny, wzrostem temperatury ciała i zwiększeniem wydzielania się hormonów odpowiedzialnych za mobilizację organizmu do działania. Ma to związek z faktem, że o tej porze nasz śpiący organizm zaczyna stopniowo przygotowywać się do kolejnego dnia aktywności. Jako przyczyny częstego budzenia i przebudzania się w nocy wymienia się również: przewlekły stres, bezdech senny – w trakcie snu osoba przestaje na chwilę oddychać, co powoduje gwałtowne wybudzenie, zaburzenia psychiczne, np. zaburzenia lękowe lub depresja, choroby tarczycy – brak równowagi hormonalnej utrudnia zasypianie i sprzyja przebudzaniu się w nocy, spożywanie alkoholu przed snem, nieodpowiednio dostosowany materac, który powoduje dyskomfort, choroby układu sercowo-naczyniowego, nadmierne korzystanie z telefonu przed snem – urządzenia elektroniczne emitują światło niebieskie, które hamuje produkcję melatoniny, przeciążenie obowiązkami, skłonności do zamartwiania się, dolegliwości bólowe, stosowanie niektórych środków farmakologicznych, częste oddawanie moczu. Częstość zaburzenia snu rośnie wraz z wiekiem. Ponadto na budzenie się w nocy skarżą się często kobiety w ciąży oraz te znajdujące się w okresie menopauzy. Częste wybudzanie się dziecka w nocy – przyczyny Jednym z powodów, dla którego dziecko nie przesypia całej nocy, są skoki rozwojowe, które mają miejsce w pierwszym roku życia malucha. Jego układ nerwowy ulega wówczas intensywnemu rozwojowi, co powoduje, że dziecko budzi się w środku nocy i może mieć trudności z ponownym zaśnięciem. Wybudzanie się w nocy niemowlaka może także być spowodowane głodem, nieodpowiednią temperaturą w pomieszczeniu, przemoczoną pieluszką, kolką, ząbkowaniem, czy dolegliwościami bólowymi. U starszych dzieci z kolei przyczyny wybudzania się w nocy mogą być wywołane objawami lękowymi, które wynikają z codziennych doświadczeń, a zwłaszcza zmianami życiowymi, takimi jak pójście do szkoły lub przeprowadzka. U dzieci często obserwowane jest wybudzanie się w nocy z lękiem, któremu towarzyszyć może krzyk. Czasami jest to spowodowane po prostu koszmarami sennymi. Aby zadbać o odpowiednią ilość i jakoś snu dziecka, każdy rodzic powinien jednak za każdym razem starać się poznać dokładną przyczynę wybudzenia się. Sposoby na wybudzanie w nocy – jak ponownie zasnąć? W celu zadbania o odpowiednią nie tylko ilość, ale i jakość snu przede wszystkim powinniśmy wdrożyć właściwą higienę snu. Przed zaśnięciem warto przewietrzyć sypialnię i zadbać o optymalną temperaturę (18–21 stopni Celsjusza). Przed snem powinniśmy wyciszyć się i zrelaksować. Nie zaleca się picia alkoholu i kawy przed snem ani spożywania obfitych posiłków. Badania wskazują również na to, że używanie urządzeń emitujących światło niebieskie po zgaszeniu światła, powiązane jest z zaburzeniami snu. Jeżeli wybudzisz się ze snu w środku nocy, nie wstawaj ani nie zaświecaj światła. Ciemność pozwoli Ci szybciej powrócić do snu. Nie sprawdzaj telefonu, ponieważ światło niebieskie zahamuje produkcję melatoniny. W przypadku nocnego wybudzenia wyniki badań sugerują także, aby nie spoglądać na zegarek, bowiem sprawdzając godzinę, stajemy się coraz bardziej sfrustrowani (bo np. okazuje się, że spaliśmy bardzo krótko, jest już blisko planowanej godziny pobudki, albo też upływają kolejne dziesiątki minut, a my nadal nie zapadaliśmy w sen), co nie sprzyja zaśnięciu. Pomocne w ponownym zaśnięciu mogą być natomiast ćwiczenia oddechowe, które pozwolą wyciszyć się i odprężyć. Dobrze sprawdzi się metoda 4-7-8, która polega na wciąganiu powietrza nosem przez 4 sekundy, wstrzymywaniu oddechu na 7 sekund i wydychaniu przez kolejne 8 sekund. Należy pamiętać o tym, że często wybudzanie się w nocy może sygnalizować problemy natury zdrowotnej i psychicznej, dlatego też w niektórych przypadkach wskazana może okazać się psychoterapia lub leczenie farmakologiczne. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły 5 zdrowych postanowień na Nowy Rok. Co warto zmienić? Istnieje kilka sfer życia, które warto uporządkować niezależnie od pory. Powoli, małymi krokami, ale zdecydowanie i sukcesywnie. Oto kilka postanowień noworocznych – wystarczy wybrać jedno, a wiele dobrego zrobimy dla siebie i czasami też dla naszych najbliższych. Biofeedback – na czym polega? Zastosowanie u dzieci i u dorosłych. Trening biofeedback – efekty Biofeedback (biologiczne sprzężenie zwrotne) to nieinwazyjna metoda terapii polegająca na monitorowaniu przez specjalne urządzenie zmian fizjologicznych organizmu. Ma to na celu lepsze rozpoznawanie wpływu myśli i uczuć na fizjologię, dzięki czemu pacjent może nauczyć się kontrolować te funkcje organizmu, nad którymi w normalnych warunkach nie można panować (fale mózgowe czy napięcie mięśni). Biofeedback jest wykorzystywany w terapii dzieci i dorosłych z zaburzeniami koncentracji, stanami lękowymi, depresją, nadpobudliwością, padaczką, zaburzeniami autystycznymi czy niską odpornością na stres. Jak odprężyć się przed świętami? Sprawdzone sposoby na przedświąteczny relaks Końcówka roku to zdecydowanie jeden z najgorętszych okresów na przestrzeni dwunastu kolejnych miesięcy kalendarzowych. Niezaprzeczalnie to właśnie grudzień króluje w tym rankingu, co ma związek z obchodzonymi w tym czasie Świętami Bożego Narodzenia. Skupiamy wtedy całą swoją energię, aby jak najlepiej się do nich przygotować. Pociąga to jednak za sobą spory stres, który, kumulując się, może wpływać negatywnie zarówno na nas samych, jak i na otoczenie, w którym się znajdujemy. W dalszej części artykułu opowiem o kilku sprawdzonych sposobach na zrelaksowanie się i złapanie oddechu w tym i tak już niełatwym dla nas wszystkich czasie. „Urwany film” po spożyciu alkoholu. Co wtedy dzieje się z mózgiem? Nadużywanie alkoholu jest związane z wieloma długotrwałymi problemami zdrowotnymi. Jedną z konsekwencji może być upośledzenie funkcji poznawczych i pamięci. Niektóre osoby po spożyciu alkoholu wykonują różne czynności, nawet złożone zadania, o których potem nie pamiętają. Naukowcy odkryli mechanizm, który jest molekularną podstawą tego zjawiska i mają nadzieję, że lepsze zrozumienie problemu pozwoli zapobiec wielu negatywnym konsekwencjom. Kim są WWO? Czy jesteś jednym z nich? WWO to pojęcie oznaczające osoby wysoko wrażliwe. Pod terminem tym kryje się cała gama cech, które wyróżniają tego typu ludzi, stanowiąc o ich wyjątkowości. Warto wiedzieć, w jaki sposób traktować osoby WWO, aby czuły się komfortowo i mogły w pełni wykorzystywać swój potencjał w pracy, w związkach i innych sferach życia. Problemy z zaśnięciem – przyczyny, jak sobie radzić? Problemy z zaśnięciem to coraz powszechniejsze zjawisko, które może dotyczyć tak naprawdę każdego – niezależnie od wieku, płci czy przynależności etnicznej. Za tym dotkliwym problemem często kryje się bezsenność, ale również szereg zaburzeń zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Perfekcjonizm – czym jest i jak sobie z nim radzić? Dzisiejsze czasy kreują nowe modele pożądanych zachowań i postaw – jedna z nich jest perfekcjonizm, który ma swoje źródła między innymi w wyidealizowanym świecie znanym z mediów społecznościowych. Jednak perfekcjonizm może być również dużą trudnością dla obarczonego nim człowieka, która znacznie utrudnia życie i relacje z innymi ludźmi. Skąd się bierze déjà vu i czy jest to niebezpieczne zjawisko? Déjà vu to jeden z najbardziej tajemniczych stanów, jakie występują w ludzkim umyśle. Co jakiś czas doświadcza go niemal każdy człowiek, a jednak wciąż nie udało się wypracować jednolitej naukowej interpretacji tego dość niepokojącego zjawiska. Jedno jest pewne – déjà vu na chwilę zaburza nasze postrzeganie teraźniejszości, zasiewając wątpliwość, czy przypadkiem „to się już kiedyś nie działo?".

Łatwość dostępu jest na początku ważna. Umożliwia dziecku zaznajomienie się z nocnikiem. Daj dziecku znać, że jest to coś wyjątkowego i należy tylko do niego. 2. Korzystać z nocnika. Niech Twoje dziecko trenuje raz lub dwa razy dziennie siadanie na nocniku też w ubraniu. Pozwól mu wstać, kiedy tylko zechce.

Kiedy koncentracja uwagi u dzieci zaczyna być problemem? Jakie są przyczyny zaburzeń koncentracji u najmłodszych i jakie podjąć w związku z nimi kroki? Na te i inne pytania pomaga nam znaleźć odpowiedź psycholog Pani Edyta Worobiej. Twoje dziecko jest ruchliwe, często o czymś zapomina, nie może się skupić na zabawie z innymi dziećmi i z trudem przychodzi mu wykonywanie prac w których ważna jest koncentracja uwagi. U dzieci takie problemy mogą generować następne kłopoty, np. w relacjach z rówieśnikami, czy w wynikach w szkole. Właśnie dlatego warto odpowiedzieć sobie na pytanie jak wygląda koncentracja uwagi u dzieci, jak się rozwija, co powoduje jej brak oraz jak wspierać umiejętności dziecka w tym zakresie. Koncentracja uwagi u dzieci: Kiedy mówimy o problemach dziecka z koncentracją a kiedy o tym, że koncentracja uwagi u dzieci jest zaburzona? Trudności w koncentracji uwagi u dzieci mogą przybierać różne nasilenie i ujawniać się w różnych sytuacjach. Koncentracja uwagi u dzieci w wieku przedszkolnym często jest mimowolna, co oznacza, że mogą one mieć problemy w skupieniu się na jednym zadaniu i doprowadzaniu rozpoczętych czynności do końca. Dziecko łatwo rozprasza się więc pod wpływem bodźców, potrzebuje powtarzania poleceń i przypominania, co miało zrobić. Jego uwaga podąża za tym, co jest dla niego atrakcyjne w danym momencie. Z wiekiem czas koncentracji się wydłuża, a ok. 5 roku życia następuje stopniowe przejście od uwagi mimowolnej do uwagi dowolnej. Oznacza to, że uwaga dziecka staje się celowa – dziecko potrafi świadomie koncentrować się na danym zadaniu nawet wtedy, gdy nie jest ono dla niego interesujące, ale musi je wykonać. Rodzice często zastanawiają się, czy trudności dziecka w koncentracji uwagi wynikają po prostu z jego wieku czy są już sygnałem poważniejszych zaburzeń? Zaburzenia w koncentracji uwagi, czyli ADD (attention deficit disorder), to deficyty w zakresie uwagi, które diagnozowane są ok. 6-7 roku życia dziecka, występują w co najmniej dwóch środowiskach (czyli np. w domu i szkole), a ich nasilenie znacznie utrudnia szkolne, emocjonalne i społeczne funkcjonowanie dziecka. U dzieci młodszych rozpoznanie stawia się bardzo ostrożnie, ponieważ zmienność uwagi może być u nich naturalnym etapem rozwoju. Utrzymywanie się lub nasilenie trudności w koncentracji uwagi w momencie, gdy dziecko rozpoczyna naukę w szkole jest dla nas sygnałem do wnikliwego przyjrzenia się trudnościom dziecka w umiejętności koncentracji uwagi i przeprowadzenia diagnozy psychologicznej. Do symptomów, które powinny nas zaniepokoić, należą: trudności w koncentracji na szczegółach podczas lekcji czy wykonywania innych czynności popełnianie błędów wynikających z niedbałości: dziecko nieuważnie czyta polecenia, wykonuje tylko część zadań, często przerywa pracę częste nie stosowanie się przez dziecko do podawanych instrukcji kłopoty z dokończeniem zadań szkolnych i codziennych obowiązków problemy z zorganizowaniem sobie pracy (nauki, innych zajęć, odrabiania prac domowych) gubienie rzeczy niezbędnych do nauki i innych zajęć: zeszytów, długopisów, książek, zabawek częste zapominanie (np. żeby wykonać jakieś zadanie, zapisać pracę domową) łatwość rozpraszania pod wpływem bodźców zewnętrznych. Aby mówić o zaburzeniach uwagi, objawy muszą występować od wczesnego dzieciństwa i ujawniać się z różnym nasileniem w sposób stały w różnych środowiskach (w domu, w szkole, wśród rówieśników, w czasie wolnym). Diagnoza obejmuje kilka obszarów: wywiad medyczny (stan zdrowia dziecka, badanie EEG), wywiad z rodzicami (przebieg ciąży i porodu, moment pojawienia się trudności w koncentracji uwagi, sposoby ich pokonywania, występowanie objawów ADD u rodziców lub dalszej rodziny, atmosfera wychowawcza), obserwację dziecka, badania kwestionariuszowe, analizę opinii nauczyciela o funkcjonowaniu dziecka w szkole. Koncentracja uwagi u dzieci: Skąd się biorą problemy związane z koncentracją? Co może przeszkadzać dziecku w koncentracji? Gorsza koncentracja uwagi u dzieci może mieć wieloczynnikowe podłoże. Jedną z przyczyn trudności w skupieniu uwagi są zaburzenia w ilości neuroprzekaźników w układzie nerwowym. Obserwuje się spowolniony lub zahamowany rozwój struktur mózgowych odpowiedzialnych za koncentrację (zlokalizowane są one w płacie czołowym). Inną przyczyną jest nadmierne bodźcowanie dziecka, czyli nieuregulowany rytm dnia, zbyt duży czas przeznaczony na korzystanie z komputera lub oglądanie telewizji, brak jasno określonych granic i obowiązków dziecka. Otoczenie, w którym przebywa dziecko, również ma istotne znaczenie dla jego zdolności do koncentracji uwagi. Czynnikami utrudniającymi skupienie uwagi będą różne dystraktory np. pokój wypełniony zabawkami, brak zorganizowanego miejsca do nauki, włączony telewizor lub inne osoby w pokoju w czasie, gdy dziecko odrabia lekcje. Ponadto dziecko przyzwyczajone do szybkiego zaspokajania swoich potrzeb (nowe zabawki, rozrywka dzięki mediom) nie uczy się wytrwałości, cierpliwości, motywacji do pracy. Koncentrację uwagi dziecka może także zakłócać trudna sytuacja rodzinna np. konflikty między rodzicami, mała ilość czasu spędzanego przez rodziców z dzieckiem. Również dziecko, które jest przemęczone lub ma niewłaściwą dietę może mieć problemy w skupieniu uwagi. Ponadto przy diagnozie zaburzeń koncentracji uwagi należy wykluczyć takie przyczyny jak upośledzenie umysłowe czy niedosłuch oraz czynniki środowiskowe (np. przemoc w rodzinie, rozwód, itp.) Koncentracja uwagi u dzieci: Jak wzmacniać koncentrację dziecka? W celu wzmacniania koncentracji uwagi dziecka należy dbać o stały rytm dnia i przestrzegać wyznaczonych reguł (czas przeznaczony na naukę, odpoczynek, komputer, spotkania z kolegami, sen, itp.). Dziecko powinno mieć swój pokój lub kącik zorganizowany w taki sposób, aby zachęcał do relaksu i wyciszenia (stonowane kolory, niewiele dostępnych zabawek w danym momencie, na biurku tylko potrzebne przybory do odrobienia lekcji, dbanie o porządek). Istotne jest, aby rodzice zachęcali dziecko do dokańczania rozpoczętych czynności i dopiero wtedy pozwolili zająć się kolejną rzeczą. Podczas dłuższych zadań warto zapewnić dziecku krótkie przerwy na aktywność fizyczną. Ogólnikowe polecenia (np. „posprzątaj”) najlepiej podzielić na mniejsze i konkretne etapy (np. „włóż klocki do pudełka”, „postaw książkę na półkę”). Dużym wsparciem w ćwiczeniu koncentracji uwagi są gry edukacyjne (uczą przestrzegania zasad, czekania na swoją kolej, ćwiczą pamięć słuchową i/lub pamięć wzrokową). Koncentrację uwagi dziecka można również ćwiczyć czytając mu bajki. Ponadto odpowiednia dieta i ruch na świeżym powietrzu mogą dodatkowo poprawić koncentrację uwagi dziecka. Warto pamiętać, że aby właściwie pomóc dziecku, u którego pojawiają się problemy z koncentracją uwagi, należy przede wszystkim zdiagnozować przyczynę tych trudności. Koncentracja uwagi u dzieci: Czy w przypadku problemów z koncentracją potrzebne są leki? Przezwyciężanie trudności w koncentracji uwagi może obejmować wiele różnych dróg. Jedną z nich jest farmakoterapia, stosowana szczególnie wtedy, gdy zaburzenia uwagi u dziecka są znacznie nasilone. Leki mogą jednak powodować różne skutki uboczne, dlatego bardzo ważne jest stałe obserwowanie, jak dziecko reaguje na przyjmowane leki. Koncentracja uwagi u dzieci: Jakie skutki mogą być wywołane brakiem reakcji na problemy z koncentracją dziecka? Trudności w koncentracji uwagi mogą nieść szereg konsekwencji dla dziecka, szczególnie w obszarze powodzenia edukacyjnego i kontaktów z rówieśnikami. W szkole dzieci z problemami w koncentracji uwagi, które nie dostały wsparcia, mogą mimo dobrym możliwości intelektualnych przejawiać trudności edukacyjne i cierpieć z powodu braku sukcesów w nauce, co dodatkowo może obniżać ich motywację do nauki. Jako dzieci, które sprawiają wrażenie, że nie słuchają innych i nie skupiają uwagi na lekcjach mogą otrzymać etykietę niegrzecznych, upartych, leniwych, niezdyscyplinowanych i być karane za zachowania nad którymi trudno im zapanować. W kontaktach z rówieśnikami bywają niezorganizowane i niezdarne, w związku z czym często mogą być odrzucane i nieakceptowane. To z kolei będzie prowadzić do nasilonego przeżywania frustracji, negatywnych emocji i może skutkować spadkiem samooceny oraz obniżeniem poczucia własnej wartości. Ze względu na ryzyko, jakie problemy w koncentracji uwagi niosą dla prawidłowego rozwoju poznawczego oraz emocjonalno – społecznego niezmiernie ważne jest dostosowanie oddziaływań wychowawczych i edukacyjnych do możliwości dziecka. Im wcześniej dziecko otrzyma pomoc w tym zakresie, tym łatwiejszy będzie jego start zarówno w szkole, jak i późniejszym życiu. Edyta Worobiej psycholog, terapeutka w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR). Obecnie jest w trakcie 4 – letniego całościowego szkolenia psychoterapeutycznego, atestowanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Od 10 lat pracuje z dziećmi i młodzieżą zmagającymi się z nieśmiałością, stanami lękowymi, obniżonym nastrojem i trudnościami w relacjach z otoczeniem. Pomaga im odkrywać mocne strony i potencjał, budować poczucie własnej wartości, a także uczy konstruktywnego zachowania pod wpływem silnych emocji i stresu. Jednocześnie wzmacnia w rozwijaniu satysfakcjonujących kontaktów z innymi, by móc w pełni czerpać radość z życia. Przyjmuje w Poradni PrimoPsyche w Warszawie.

Braingym > Koncentracja i uwaga > Pomóżmy dziecku nauczyć się koncentracji. Niedawno wykonane badanie wykazało, że dzieci, które we wczesnym dzieciństwie uczą się odpowiednio koncentrować uwagę, osiągają więcej wysokich wyników nie tylko w szkole, ale i na uniwersytecie. Mając to na uwadze, przedstawiamy kilka porad, które

Jak nauczyć moje dziecko koncentracji? - Jak Zawartość Podczas kursu szkolnego dzieci w domu muszą stawić czoła testom i ocenom, podczas gdy wokół nich znajdują się tysiące elementów rozpraszających, które zachęcają je do zabawy i zabawy. Dlatego wielu rodziców zadaje sobie pytanie jak nauczyć swoje dzieci koncentracji i jak pomóc im zwracać uwagę na studia. Na oferujemy rozwiązania, które pomogą poprawić koncentrację Twoich dzieci. Kroki do naśladowania: Ważne jest, aby pomóc dzieciom stworzyć rutynę, którzy są świadomi, że muszą poświęcić określony czas na każdą aktywność, w tym naukę i wykonywanie zadań. Świadomość, że muszą poświęcić się nauce, pomaga im się skoncentrować. Aby nauczyć dziecko koncentracji, musisz wyeliminować wszelkiego rodzaju bodźce zewnętrzne, które zaburzają jego koncentrację. Wyłącz komputer, wyłącz telewizor i schowaj tablet do szuflady, aby nic Cię nie rozpraszało podczas wyeliminować bodźce zewnętrzne, zaleca się również stworzenie środowiska sprzyjającego koncentracji. Wyznaczenie miejsca w domu do wykonywania prac domowych lub nauki może być kluczem do pomocy dziecku w skupieniu się na czas spania twojego syna. Wystarczająca ilość snu jest niezbędna do utrzymania dobrej zdolności koncentracji, zarówno u dorosłych, jak iu wszyscy czujemy się szczególnie zmotywowani tym, co lubimy. dowiedz się tego co najbardziej lubi Twoje dziecko i wzmocnij swoje zaangażowanie w ten temat. Nauka koncentrowania się na czymś, co sprawia Ci przyjemność, jest jedną z technik uzyskiwania najlepszych wyników w tej dziedzinie. W ten sposób nauczysz dziecko koncentracji. Wzbogać także gry i czynności, które poprawiają zdolność koncentracji, takie jak układanie puzzli lub czytanie. Czytanie z dziećmi nie tylko poprawia znajomość języka, ale także ułatwia skupienie się na musisz nie tylko zadać sobie pytanie, jak nauczyć dziecko koncentracji, ale także co zrobić, jeśli nie zawsze sobie radzisz. Najważniejszą rzeczą jest nie tracić panowania nad sobą i nie wywoływać w dzieciach poczucia winy, ponieważ byłoby to chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak nauczyć moje dziecko koncentracji?, zalecamy wejście do naszej kategorii Bycia Ojcem i Matką. .
  • uk47w33ucm.pages.dev/884
  • uk47w33ucm.pages.dev/544
  • uk47w33ucm.pages.dev/102
  • uk47w33ucm.pages.dev/192
  • uk47w33ucm.pages.dev/956
  • uk47w33ucm.pages.dev/8
  • uk47w33ucm.pages.dev/462
  • uk47w33ucm.pages.dev/491
  • uk47w33ucm.pages.dev/725
  • uk47w33ucm.pages.dev/402
  • uk47w33ucm.pages.dev/676
  • uk47w33ucm.pages.dev/224
  • uk47w33ucm.pages.dev/404
  • uk47w33ucm.pages.dev/380
  • uk47w33ucm.pages.dev/57
  • jak nauczyć dziecko koncentracji forum